The Role of the Holy Spirit during Parousia in the Eschatology of Sergius Bulgakov
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3983Słowa kluczowe:
Bułgakow, Duch Święty, Chwała, paruzja, nowe stworzenieAbstrakt
W paruzji centralną postacią jest niewątpliwie Jezus Chrystus. Skoro jednak paruzja jest objawieniem się chwały całej Trójcy, to warto zadać sobie pytanie o rolę pozostałych Osób Boskich w tym wydarzeniu. W tym artykule główna uwaga zostanie poświęcona roli Ducha Świętego i jej interpretacji w eschatologii Sergiusza Bułgakowa. Według rosyjskiego teologa, paruzja jest objawieniem nie tylko chwały Chrystusa, ale także hipostatycznej Chwały Boga, czyli Ducha Świętego, a w ten sposób ostateczną realizacją Pięćdziesiątnicy.
Bibliografia
Bouyer L., Le consolateur. Esprit-Saint et vie de grâce, Paris 1980.
Bulgakov S., Churchly Joy. Orthodox Devotions for the Church Year, transl. B. Jakim, Grand Rapids–Cambridge U.K. 2008.
Bulgakov S., Relics and Miracles, transl. B. Jakim, Grand Rapids–Cambridge U.K. 2011.
Bulgakov S., Sophia. The Wisdom of God – an Outline of Sophiology, transl. F. Clarke, X. Braikevitc, Lindisfarne 1993.
Bulgakov S., The Bride of the Lamb, transl. B. Jakim, Grand Rapids–Cambridge U.K. 2002.
Bulgakov S., The Burning Bush. On the Orthodox Veneration of the Mother of God, transl. T.A. Smith, Grand Rapids–Cambridge U.K. 2009.
Bulgakov S., The Comforter, transl. B. Jakim, Grand Rapids–Cambridge U.K. 2004.
Bulgakov S., The Holy Grail and the Eucharist, transl. B. Jakim, Lindisfarne 1997.
Bulgakov S., The Lamb of God, transl. B. Jakim, Grand Rapids–Cambridge U.K. 2008.
Bulgakov S., Unfading Light. Contemplations and Speculations, transl. T.A. Smith, Grand Rapids–Cambridge U.K. 2008.
Cantalamessa R., Il canto dello Spirito. Meditazioni sul Veni creator, Milano 2014.
Cantalamessa R., Il mistero di Pentecoste, Milano 1998.
Congar Y., Je crois en L’Esprit Saint, 3 vol., Paris 1979–1980.
Evdokimov P., L’Esprit-Saint dans la tradition orthodoxe, Paris 2011.
Finkenzeller J., Eschatologie, in: Glaubenszugänge. Lehrbuch der katholischen Dogmatik, Hrsg. W. Beinert, Bd. 3, Paderborn 1995, p. 525–671.
Guardini R., Die christliche Lehre vom Tode, der Läuterung nach dem Tode, Auferstehung, Gericht und Ewigkeit, Mainz 2002.
Laurentin R., L’esprit saint, cet inconnu: Découvrir son expérience et sa personne, Paris 2014.
Nocke F.J., Eschatologie, in: Handbuch der Dogmatik, Hrsg. T. Schneider, Bd. 2, Düsseldorf 1992, p. 188–376.
Ratzinger J., Eschatologie – Tod und ewiges Leben, Regensburg 1978.
Sesboüé B., La Résurrection et la vie. Petite catéchése sur les choses de la fin, Paris 1990.
Stubenrauch B., Pneumatologie – Die Lehre vom Heiligen Geist, in: Glaubenszugänge. Lehrbuch der katholischen Dogmatik, Hrsg. W. Beinert, Bd. 3, Paderborn 1995, p. 3–156.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).