Inspiracja pieśnią roratnią Rorate caeli desuper w Koncercie na altówkę i orkiestrę smyczkową
DOI:
https://doi.org/10.15633/pms.2583Słowa kluczowe:
kompozytor, inspiracja, pieśń roratnia, światłość, ciemność, Adwent, altówka, koncert, orkiestra smyczkowa, motyw początkowyAbstrakt
Autorka opisuje inspirację i tło powstania Koncertu na altówkę i orkiestrę smyczkową. Nakreśla tło bezpośredniej inspiracji powstania utworu: religijny okres Adwentu (msza roratnia oraz pieśń Rorate caeli desuper) wraz z towarzyszącą mu symboliką światła i mroku. Podstawowa idea dźwiękowa w koncercie została zainspirowana muzycznym cytatem z pierwotnego motywu pieśni roratniej Rorate caeli desuper. Motywy otwierające utwór stały się podstawą do rozwoju i kształtowania materiału dźwiękowego w kolejnych częściach koncertu. Architektura muzyczna i dramatyczna treść całego utworu opierają się na wspomnianym cytacie, który integruje poszczególne części zgodnie z koncepcją jedności w różnorodności rozumianej jako spójny wyjściowy materiał dźwiękowy, prezentowany w różnych kontekstach, wzbogacający muzyczną narrację.
Bibliografia
św. Augustyn, Wyznania, Kraków 2000.
Barrett H., The viola, Alabama 1996.
Cegiełła J., Szkice do autoportretu polskiej muzyki współczesnej, Kraków 1976.
Fąferek M., Wszystko, co chcecie wiedzieć o altówce, a boicie się zapytać, „Polska Muza” 17 września 2013, http://www.polskamuza.eu/wywiady.php?id=867.
Franciszek, Encyklika Lumen fidei do biskupów, prezbiterów, do osób konsekrowanych i do wszystkich wiernych świeckich o wierze, Kraków 2013.
Jan Paweł II, Przemówienie do Zgromadzenia Ogólnego ONZ, w: Jan Paweł II, Przemówienia i homilie Ojca Świętego Jana Pawła II, red. J. Poniewierski, indeks P. Murzański, Kraków 1997.
Ingarden R., Studia z estetyki, Warszawa 1966.
The Liber Usualis, ed. Benedictines of Solesmes, Tournai–Nowy Jork 1961.
Makota J., Twórczość artystyczna: proces twórczy, „Studia Estetyczne” 18 (1981), s. 95–116.
Menuhin Y., Primrose W., Violin and viola, London 1990.
Michałek K., Miłosierdzie Boże jako źródło inspiracji twórczej, „Pro Musica Sacra” 11 (2013).
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Biblia Tysiąclecia, Poznań 2003.
Poniatowski S., Altówka. Sztuka i dziedzictwo, tłum. B. Maliszewski, Gdańsk 2014.
Riley M., The history of the viola, vol. 1, vol. 2, Ann Arbor, 1991.
Stróżewski W., Dialektyka twórczości, Kraków 1983.
Stróżewski W., Wokół piękna. Szkice z estetyki, Kraków 2002.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Ewa Fabiańska-Jelińska
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
