The Liturgical Music in the Italian Church
DOI:
https://doi.org/10.15633/pms.2102Słowa kluczowe:
Functionality, word, forms, repertoire, rituality, training, compositionAbstrakt
The modern era of liturgical music in the Church in Italy has favored a situation in which a multiplicity of languages, styles and genres that probably characterize its uniqueness in the world scene coexist. We certainly cannot say that we live such a happy era from this point of view. After almost 60 years in which a false concept of liturgical creativity has been operating almost undisturbed, we are faced with an immense variety of situations within which – even in the presence of virtuous and significant experiences – a sort of generalized mediocrity is imposed which is almost all The cornerstones dictated by tradition and redefined by Vatican II. It is more than ever necessary to rediscover some fundamental concepts: the functionality of liturgical music; the music that wears the word; musical forms; the
choice of the repertoire; the need for training; The task of the liturgical music composer.
Bibliografia
Baroffio G., Singing and music in Christian worship, in: Elements of liturgical musicology, Pontificio Istituto di Musica Sacra, Rome 2016.
Cardini F., Music is also a symbol, in: Elements of liturgical musicology, Pontificio Istituto di Musica Sacra, Rome 2016.
Council of Trent, Conciliar Constitution De observandis et vitandis in celebratione Missae, 1562.
Second Vatican Council, Conciliar Constitution Sacrosanctum concilium, 1964.
Gelineau J., Song and Music in Christian Worship – principles, laws and applications, LDC, Turin 1963.
Gelineau J., The chants of the Mass in their ritual roots, Ed. Messaggero, Padua 2004.
John XXII, Bull Docta sanctorum patrum, 1322.
Miserachs Grau V., Composing for the ritual between problems of functionality and artistic needs, speech at the Conference entitled “The composition of music for the liturgy at the beginning of the new millennium”, Italian Association of Santa Cecilia, September 1–3, Rome–Vatican City 2017.
Rainoldi F., Traditio Canendi – Notes for a history of Christian rites, Centro Liturgico Vin cenziano Edizioni Liturgiche, Rome 2000.
Rainoldi F., Psallite wiser – historical liturgical notes and pastoral reflections on the chants of the Mass and the Liturgy of the Hours, Centro Liturgico Vincenziano Edizioni Li turgiche, Rome 2008.
Rampi F., Hymns for the liturgical assembly, Elledici, Turin 2013.
Saint John Paul II, Chirograph for the centenary of the Motu Proprio Inter sollicitudines, 2003.
Saint Pius X, Motu Proprio Inter sollicitudines, 1903.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).