Muzyka liturgiczna w przeżyciu Misterium Paschalnego

Autor

  • Robert Tyrała Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie; Akademia Muzyczna w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/pms.1510

Słowa kluczowe:

muzyka kościelna, Triduum Paschalne, śpiewy chóralne i wiernych podczas Triduum, msza Wieczerzy Pańskiej, Liturgia Męki Pańskiej, Wigilia Paschalna

Abstrakt

Jeśli „muzyka jest integralną częścią uroczystej liturgii” (KL 112), to niezmiernie ważne jest, by podczas najważniejszych wydarzeń w świątyni, a zwłaszcza liturgicznych celebracji, stawała się ona czytelnym znakiem. Gdy bowiem przygotowujemy muzykę liturgiczną, zawsze zwracamy uwagę na: rok liturgiczny, a więc okres, uroczystość czy wspomnienie, zatrzymujemy się nad treścią antyfony mszalnej (w odniesieniu do pieśni na wejście i komunię), formularzem mszalnym, treścią kolekty i czytań mszalnych, zwłaszcza zaś Ewangelii. I ta cała treść przeżywanych liturgicznych modlitw i czytań ma znaleźć swoje odzwierciedlenie właśnie w muzyce, którą proponuje się na celebrację. Na tym właśnie polega jej integralność, że nie jest jakimś uzupełnieniem, dopełnieniem, zastąpieniem, oprawą, ale jest tożsama z liturgią, jest z nią nierozerwalnie związana. Ona z niej wypływa i do niej prowadzi. Ona ją ubogaca, upiększa i jest bardziej czytelnym jej znakiem.

Nie inaczej ma być z muzyką podczas Triduum Paschalnego. Ta muzyka musi być jeszcze bardziej i lepiej przemyślana, bowiem tu mamy do czynienia z najważniejszym wydarzeniem całego roku liturgicznego jakim jest święto Chrystusa, cierpiącego, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. To jest najważniejsze wydarzenie zbawcze sprawowane tu i teraz. Na wielkie znaczenie i wymowę tych świętych dni Triduum Paschalnego zwrócił uwagę papież Benedykt XVI podczas audiencji generalnej 19 marca 2008. Niech słowa te będą szczególną konkluzją mojego wystąpienia. Ojciec święty powiedział:

te trzy dni są powszechnie nazywane „wielkimi”, ponieważ przeżywamy w nich na nowo najważniejsze wydarzenie naszego odkupienia. Przypominają nam bowiem o samej istocie wiary chrześcijańskiej – męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Te dni moglibyśmy potraktować jako jeden jedyny dzień: stanowią one serce i kulminacyjny moment całego roku liturgicznego oraz życia Kościoła. […] Wspominać tajemnice Chrystusa znaczy również głęboko i solidarnie uczestniczyć w obecnie dokonującej się historii, z przekonaniem, że to, co celebrujemy, jest rzeczywistością żywą i aktualną […]. Te dni budzą w nas wielką nadzieję: ukrzyżowany Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył świat. Miłość jest silniejsza od nienawiści, odniosła zwycięstwo, a my powinniśmy uczestniczyć w tym zwycięstwie miłości. Powinniśmy więc zacząć na nowo od Chrystusa i pracować w jedności z Nim na rzecz świata, którego fundamentami są pokój, sprawiedliwość i miłość.  

Bibliografia

Benedykt XVI, Udienza Generale, (19 03. 2008), www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/audiences/2008/documents/hf_ben-xvi_aud_20080319_it.html

Congregatio pro Culto Divino, Letterae circulares Paschalis sollemnitatis. De festis paschalibus praeparandis et celebrandi (16 I 1988), „Notitiae” 24 (1988), s. 81–107.

Kongregacja Kultu Bożego, List okólny O przygotowaniu i obchodzeniu świąt Paschalnych, tł. na j. polski: „Kielecki Przegląd Diecezjalny”, 64 (1988) 4, s. 229–243.

Nadolski B., Liturgika, t. 2, Liturgia i czas, Poznań 1991.

Pobrania

Opublikowane

2014-10-31

Numer

Dział

Artykuły i rozprawy

Podobne artykuły

31-40 z 86

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.