Chorałowe „Ordinarium” w nowej odsłonie – przykłady wykorzystania gregoriańskich melodii „Ordinarium Missae” w liturgicznych kompozycjach XX i XXI wieku
DOI:
https://doi.org/10.15633/pms.2002Słowa kluczowe:
Chorałowe Ordinarium, Prawodawstwo muzyki liturgicznej, kompozycje chóralneAbstrakt
W dokumentach z zakresu prawodawstwa muzyki liturgicznej Kościoła rzymskokatolickiego obrządku łacińskiego znaleźć można przypomnienie, iż Kościół uznaje prymat chorału gregoriańskiego, dopuszczając jednocześnie inne rodzaje śpiewu, zwłaszcza polifonię. Zaleca się jednak, aby w Ordinarium Missae nie wyłączać całkowicie ludu od udziału w śpiewie. Realizacja wszystkich tych wskazań w praktyce może okazać się nieco problematyczna. Pewną podpowiedzią, jak w wykonywanie Ordinarium zaangażować zarówno lud, jak i chór wielogłosowy, mogą stanowić przykładowe kompozycje Wolframa Menschicka, ks. Zdzisława Bernata czy też Katarzyny Danel.
Bibliografia
Filaber A., Prawodawstwo muzyki kościelnej, Warszawa 2011.
Menschick W., Missa choralis minima, “Liturgia Sacra. Liturgia – Musica – Ars” 6 (2000) nr 1 (15), s. 161–163.
Pawlak I., Muzyka liturgiczna po Soborze Watykańskim II w świetle dokumentów Kościoła, Lublin 2001.
Ratzinger J., Nowa Pieśń dla Pana, Kraków 2005.
Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002.
Waloszek J., Teologia Muzyki, Opole 1997.
Zając A., Chór i schola w liturgii: wymagania Kościoła i sposób ich realizacji w Polsce, “Liturgia Sacra. Liturgia – Musica – Ars” 6 (2000) nr 1 (15), s. 45–63.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Szymon Bajon
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).