The Holy Spirit as “Love” in Augustine’s De Trinitate
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.3250Keywords:
Holy Trinity, Holy Spirit, Love, Augustine’s teaching, PneumatologyAbstract
This article traces the role of the Holy Spirit throughout Augustine’s De Trinitate. In God the name “Love” (amor) can be taken both with respect to the essence and with respect to a person. Insofar as it is taken with respect to a person, it is a proper name of the Holy Spirit in the same way that “Word” is a proper name of the Son. The Holy Spirit is, in the Holy Trinity, the love of Both, of the Father and of the Son. Augustinian thinking on the relationship of the Trinity can thus be summed up as Lover, Love and Beloved. Elsewhere he uses these terms to describe the relationship, but if the Father is the Father, the Son is the Word of God and the Holy Spirit is both the Gift of God and the Love of God, then the Father is the Lover, the Spirit is Love itself and the Son is the Beloved. In contrast with the dominant Western and Eastern traditions, for Augustine the Holy Spirit comes to be thought of as God in a privileged sense, that is, as the person of the Trinity who is the most proper bearer of certain privileged names of God, most notably Love.
References
Augustyn, O Trójcy Świętej, tłum. M. Stokowska, Kraków 1996.
Augustyn, O wielkości duszy (tłum. D. Turkowska), w: Św. Augustyn. Dialogi filozoficzne, oprac. W. Seńko, Kraków 2001, s. 339–420.
Bartnik C. S., Dogmatyka katolicka, t. 1, Lublin 2000.
Bolgiani F., Spirito Santo, w: Dizionario patristico e di antichità cristiane, diretto da A. Di Berardino, t. 2, Casale Monferrato 1983, kol. 3285–3298.
Bouyer L., Duch Święty Pocieszyciel. Duch Święty i życie w łasce, tłum. A. Liduchowska, Kraków 1998.
Chadwick H., Augustyn, tłum. T. Szafrański, Warszawa 2000.
Congar Y., Wierzę w Ducha Świętego. Duch Święty w „ekonomii”. Objawienie i doświadczenie Ducha, t. 1, tłum. A. Paygert, Warszawa 1995.
Częsz B., Pneumatologia Ojców Kościoła, w: Duch, który jednoczy. Zarys pneumatologii, red. M. Marczewski, Lublin 1998, s. 211–232.
Eborowicz W., Rzut oka na pneumatologię św. Augustyna, „Vox Patrum” 8 (1988) t. 14, s. 197–206.
Jaśkiewicz S., „Ecce Trinitas Deus meus, Pater et Filius et Spiritus Sanctus”. Nauka o Boskiej Trójcy na podstawie „Wyznań” św. Augustyna, „Collectanea Theologica” 78 (2008) nr 1, s. 5–30.
Jaśkiewicz S., O potrzebie i znaczeniu historii według świętego Augustyna, „Studia Regionalne” 1 (2007), s. 155–174.
Jaśkiewicz S., Św. Augustyn – poszukiwanie Boga, Katowice 2012.
Kijewska A., Święty Augustyn, Warszawa 2007.
Kowalczyk St., Człowiek i Bóg w nauce świętego Augustyna, Warszawa 1987.
Królikowski J., Dotknięci Duchem Świętym. Metafory pneumatologiczne w interpretacjach Ojców Kościoła, „Scripture Lumen” 8 (2016), s. 241–255.
O’Donnell J. J., Bibbia, w: Agostino. Dizionario enciclopedico, ed. A. Fitzgerald, edizione italiana a cura di L. Alici, A. Pieretti, Roma 2007, s. 298–303.
Studer B., Dio salvatore nei Padri della Chiesa, Roma 1986.
Strzelecka A., Nauka św. Ambrożego o Duchu Świętym, „Vox Patrum” 8 (1988) t. 15, s. 759–765.
TeSelle E., Spirito Santo, w: Agostino. Dizionario enciclopedico, ed. A. Fitzgerald, edizione italiana a cura di L. Alici, A. Pieretti, Roma 2007, s. 1321–1325.
Williams R., Trinitate, De, w: Agostino. Dizionario enciclopedico, ed. A. Fitzgerald, edizione italiana a cura di L. Alici, A. Pieretti, Roma 2007, s. 1396–1405.
Żurek A., Duch Święty a powołanie do kapłaństwa w Kościele starożytnym, „Scripture Lumen” 8 (2016), s. 258–267.
Żurek A., Duch Święty jako Dar i Miłość według świętego Augustyna, „Tarnowskie Studia Teologiczne 17 (1998), s. 37–46.
Żurek A., Ojcowie Kościoła – twórcy i świadkowie Tradycji, Tarnów 2013.
Żurek A., Pierwsze wieki Kościoła, Tarnów 2007.
Downloads
Published
Issue
Section
License
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
