Kościół w publikacjach „Gazety Wyborczej” w czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000

Abstrakt

„Gazeta Wyborcza” uważana jest za jeden z najbardziej wpływowych i opiniotwórczych polskich dzienników. Od początku swojego istnienia systematycznie publikuje artykuły na tematy ściśle związane z Kościołem. W czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 na łamach „Gazety Wyborczej” opublikowano 677 tekstów dotyczących Kościoła, jego duszpasterzy i wiernych, tekstów poruszających kwestie etyki i moralności chrześcijańskiej.

W materiale prasowym zamieszczonym na łamach „Gazety Wyborczej” w Roku Wielkiego Jubileuszu w sposób jednoznaczny rysuje się wizja Kościoła podzielonego i skłóconego. Brak wewnętrznej jedności redaktorzy dziennika dostrzegają tak między samym duchowieństwem, jak i między duchowieństwem a wiernymi. Redakcja dziennika, nagłaśniając rzekomy podział wewnętrzny Kościoła, wskazuje jednocześnie na konieczność jego dialogu z mentalnością liberalną. Stąd też dziennikarze kreują na łamach dziennika symbole promowanego przez siebie dialogu, tzw. „ciepłe twarze” Kościoła.

Z publikacji „Gazety Wyborczej” w Roku Wielkiego Jubileuszu wyłania się również wizja Kościoła jako swoistej grupy socjologicznej i specyficznej formacji politycznej. Dla jego określenia redaktorzy dziennika posługują się najczęściej takimi terminami, jak: „monarchia”, „forteca”, „twierdza”, „mocarstwo”, „sztab”, „urząd” czy „federacja”.

 „Gazeta Wyborcza” znana jest także z pomysłowości w wyszukiwaniu, jak i barwności w opisywaniu kościelnych sensacji. Każda rewelacja z życia Kościoła i osób z nim związanych nie uchodzi uwadze dziennikarzy i znajduje swoje odzwierciedlenie w licznych doniesieniach prasowych, reportażach czy felietonach. Trzeba dodać, że te „sensacyjne” informacje nierzadko nie mają żadnego odzwierciedlenia w rzeczywistości. Ukazywanie afer i sensacji w Kościele jest działaniem celowym, ma za zadanie ośmieszyć duchowieństwo, a wiernych zniechęcić do Kościoła.