Aktualność nauczania Jana Pawła II na temat błędu antropologicznego
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3659Słowa kluczowe:
błąd antropologiczny, Jan Paweł II, osoba ludzka, godność osobyAbstrakt
Poprawnie zbudowana etyka jest możliwa jedynie na fundamencie integralnej antropologii. Integralna antropologia zakłada godność osoby ludzkiej, czyli proponuje wizję człowieka wraz z duszą i ciałem, oraz człowieka odkupionego przez Jezusa Chrystusa. Nie zawsze takie przesłanki towarzyszą antropologii ludzkiej. Pojawia się wtedy tzw. błąd antropologiczny, który jest błędnym myśleniem o człowieku. Jan Paweł II jako pierwszy posługuje się pojęciem błędu antropologicznego. Czyni to w wielu miejscach swego nauczania. Celem naszej publikacji jest ukazanie błędu antropologicznego w kontekście filozoficznym, społecznym i kulturowym, ukazanym przez Jana Pawła II, oraz aktualizacja jego interpretacji. Byłoby rzeczą wskazaną, aby podjętą przez Jana Pawła II kwestię błędu antropologicznego prześledzić w publikacjach jego następców – papieża Benedykta XVI i papieża
Franciszka.
Bibliografia
Dec I., Humanizmy i ich roszczenia w wyjaśnianiu człowieka, w: Błąd antropologiczny, red. A. Maryniarczyk, K. Stępień, Lublin 2003, s. 49–72.
Franciszek, Laudato si’, Kraków 2015.
Gilson E., Tomizm. Wprowadzenie do filozofii św. Tomasza z Akwinu, Warszawa 1998, s. 74.
Guibert-Sledziewski E., Wiara w kategoriach absurdu, „Communio” 8 (1988) nr 3, s. 25–36.
Jan Paweł II, Encyklika Sollicitudo rei socialis, Watykan 1987.
Jan Paweł II, Encyklika Redemptor hominis, Watykan 1979.
Jan Paweł II, Encyklopedia nauczania społecznego, red. A. Zwoliński, Radom 2003.
Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae, Watykan 1995.
Jan Pawel II, Adhortacja Ecclesia in Europa, Watykan 2003.
Jaroszyński P., Kultura chrześcijańska szansą uniknięcia błędu antropologicznego, w: Błąd antropologiczny, red. A. Maryniarczyk, K. Stępień, Lublin 2003, s. 242–245.
Kłoczowsk J.A.i, Wartości duchowe w zjednoczonej Europie, Katowice 2004, s. 12.
Korab-Karpowicz W.J., Habermas i (nie)świadomość tego, co zostało utracone, „Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria” 21 (2012) nr 2 (28), s. 389–399.
Lipowicz M., Chrześcijańska dekonstrukcja ponowoczesności? Albo jak każdy znak może być odwrócony, „Kultura i Polityka” 2009 nr 6, s. 105–117.
Luckmann Th., Niewidzialna religia, Kraków 1996.
Messori V., Przemyśleć historię. Katolicka interpretacja ludzkiego losu, t. 1–2, Kraków 1998–1999.
Pałysa J., Na drodze wiary i niewiary. Trudności religijne dzisiejszego człowieka, „Communio” 8 (1988) nr 3, s. 3–24.
Pieja W., Moralna ocena obojętności religijnej, Kraków 2011.
Poupard P. kard, Kościół i nowa Europa, „Znaki Czasu” 24 (1991), s. 3–8.
Rouvillois. O.S., New Age – kultura i filozofia, tłum. K. Mądel, K. Skorulski, Kraków 1996, s. 220.
Seweryniak H., Apologia pokolenia JP II, Płock 2006.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, tekst polski, nowe tłum., red. M. Przybył, Poznań 2002, s. 526–606.
Skrzydlewski P., Błąd antropologiczny w teoriach społecznych, w: Błąd antropologiczny, red. A. Maryniarczyk, K. Stępień, Lublin 2003, s.469–483.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
