Osservazioni critiche sulla novelladel can. 700 del Codice diritto canonicodel 1983 secondo il Motu proprio“Competentias quasdam decernere”del Sommo Pontefice Francesco
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.18202Słowa kluczowe:
Principia quæ, wydalenie z instytutu zakonnego, dekret wydalenia, zatwierdzenie dekretu, prawa i obowiązki osób konsekrowanychAbstrakt
Krytyka noweli kan. 700 kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku według motu prorpio papieża Franciszka „Competentias quasdam decernere”
Niedawna nowelizacja niektórych kanonów kodeksu prawa kanonicznego łacińskiego dokonana przez papieża Franciszka poprzez motu proprio Competentias quasdam decernere jest okazją do dyskusji dotyczącej zasadności zmian, jakie zostały wprowadzone w normatywną treść kan. 700 kodeksu prawa kanonicznego z 1983 roku. Począwszy od analizy soborowego kontekstu, w którym zostały wypracowane zasady rewizji prawa kanonicznego oraz w oparciu o historyczny proces redakcji normy statuującej zasady wydania dekretu wydalającego z instytutu zakonnego, w niniejszym artykule zostaną wyeksponowane niektóre krytyczne uwagi podające w wątpliwość niedawną nowelizację prawa.
Bibliografia
Andrade Ortiz A. C., Derecho subjetivo, in: Diccionario General de Derecho Canónico, vol. 3, obra dirigida y coordinanda por J. Otaduy, A. Viana, J. Sedano, Navarra 2012, p. 193–195.
Baccari R., La giurisdizione amministrativa locale nel diritto canonico, “Monitor Ecclesiasticus” 98 (1973), p. 373–383.
Begus C., Adnotationes in Decreta, “Apollinaris” 85 (2012) n. 2, p. 479–501.
Beyer J., La dimissione nella vita consacrata, in: Aa.Vv., Procedimenti speciali nel diritto canonico, Città del Vaticano 1992, p. 337–356.
Beyer J., Verso un nuovo diritto degli istituti di vita consacrata, Roma–Milano 1976.
Bider M., Wydalenie fakultatywne z instytutu zakonnego według Kodeksu prawa kanonicznego, Lublin 2006.
Boucher M. A., Un nouveau droit proposé aux instituts religieux, “Studia Canonica” 11 (1977), p. 351–388.
Chiovenda G., Principi di diritto processuale civile, Napoli 1928.
Ciprotti P., Future prospettive della procedura giurisdizionale ecclesiale. Prolusione all’inaugurazione dell’anno giudiziario 1972 dei Tribunali del Vicariato dell’Urbe, in: Aa. Vv., Attività dell’Ufficio III del Vicariato di Roma nell’anno 1972, Roma 1972, p. 31–42.
Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25.01.1983, “Acta Apostolicæ Sedis” 75 (1983) pars 2, p. 1–317.
Codex Iuris Canonici Pii X Pontificis Maximi iussu digetus, Benedicti Papae XV auctoritate promulgatus, 27.05.1917, “Acta Apostolicæ Sedis” 9 (1917) pars 2, p. 11–456.
Congregazione per la Dottrina della Fede, Lettera Communionis notio, su alcuni aspetti della Chiesa intesa come comunione, 28.05.1992, “Acta Apostolicae Sedis” 85 (1993), p. 838–850.
Corecco E., Valore dell’atto ‘contra legem’, “Ius Canonicum” 15 (1975), p. 237–257.
d’Ostilio F., Il diritto amministrativo della Chiesa, Città del Vaticano 1994.
d’Ostilio F., Prontuario del Codice di diritto canonico, Città del Vaticano 1998.
Dammertz V., Gli istituti di vita consacrata nel nuovo Codice di Diritto Canonico, “Vita Consacrata” 19 (1983), p. 110–136.
Felici P., Relatio circa ‘principia quæ Codicis iuris canonici recognitionem dirigant’, “Communicationes” 1 (1969), p. 86–100.
Fox J., A general synthesis of the work of the Pontifical Commission for the Revision of the Code of Canon Law, “The Jurist” 48 (1988), p. 800–840.
Francesco, Lettera apostolica in forma di motu proprio Competentias quasdam decerenere, 11.02.2022.
Gambari E., Vota consultorum, in: Pontificium Consilium de Legum Textibus Interpretandis, Acta et Documenta Pontificiæ Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo. Congregatio plenaria diebus 20–29 octobris 1981 habita, Città del Vaticano 1991, p. 130–131.
Gherri P., Introduzione al diritto amministrativo canonico. Fondamenti, Milano 2015.
Gherro S., Diritto amministrativo canonico, in: Digesto delle discipline pubblicistiche, vol. 5, Torino 1990, p. 200–205.
Gherro S., Diritto canonico (nozioni e riflessioni), vol. 1: Diritto costituzionale, Milano 2006.
Ghirlanda G., La problematica della separazione del religioso dal proprio istituto, in: Aa. Vv., Nuovo diritto dei religiosi, Roma 1984, p. 155–193.
Gómez-Iglesias V., El decreto de expulsión del can. 700 y las garantías jurídicas del afectado, “Ius Canonicum” 27 (1987), p. 643–670.
Gutiérrez A., Schema canonum de institutis vitæ consecratæ, “Commentarium pro Religiosis et Missionariis” 58 (1977), p. 3–34.
Gutiérrez J. L., Potestad dominativa, in: Diccionario General de Derecho Canónico, vol. 6, obra dirigida y coordinanda por J. Otaduy, A. Viana, J. Sedano, Navarra 2012, p. 311–315.
Hervada J., Diritto costituzionale canonico, Milano 1994.
Ioannes Paulus PP . II , Præfatio, in: Codex Iuris Canonici, 25.01.1983, “Acta Apostolicae Sedis” 75 (1983) pars 2, p. XXII .
Llobell J., La conferma del decreto di dimissione del religioso a norma del can. 700. Note sull’ermeneutica degli istituti rivolti all’attuazione del diritto di difesa, “Ius Ecclesiae” 4 (1992), p. 235–252.
Lobina G., Vota consultorum, in: Pontificium Consilium de Legum Textibus
Interpretandis, Acta et Documenta Pontificiæ Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo. Congregatio plenaria diebus 20–29 octobris 1981 habita, Città del Vaticano 1991, p. 135–136.
Michowicz P., Ancora sul concetto di diritto soggettivo nell’ordinamento della Chiesa, “Annales Canonici” 17 (2021) nr 2, p. 83–100.
Miras J., Canosa J., Baura E., Compendio di diritto amministrativo canonico, Roma 2007.
Murphy-O’Connor J., The new Law versus the Gospel, „Review for Religious” 34 (1975), p. 873–887.
O’Rourke K. D., The new law for religious: principles, content, evaluation, “Review for Religious” 34 (1975), p. 23–49.
Paulus PP . VI, Adhortatio apostolica Evangelica testificatio, 29.06.1971.
Pontificia Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo, Codex Iuris Canonici. Schema novissimum iuxta placita Patrum Commissionis emendatum atque Summo Pontifici præsentatum, Città del Vaticano 1982, can. 700.
Pontificia Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo, Schema Codicis Iuris Canonici, iuxta animadversiones, Città del Vaticano 1980.
Pontificia Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo, De dimissione ab Instituto, “Communicationes” 13 (1980), p. 341.
Pontificia Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo, De dimissione sodalium, “Communicationes”13 (1981), p. 358.
Pontificia Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo, I. De progresu laborum, “Communicationes” 5 (1973), p. 47.
Pontificia Commissionis Codici Iuris Canonici Recognoscendo, Principia quæ iuris religiosorum recognitionem dirigant, “Communicationes” 2 (1970), p. 172.
Ribeiro V., La dimissione dei religiosi nella legislazione della Chiesa latina dal Codice del 1917 al Codice del 1983 con speciale riferimento alle legislazioni particolari, Theses ad Doctoratum in Utroque Iure, Roma 2000.
Rincón-Pérez T., Sub c. 596, in: Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, obra coordinada y dirigida por A. Marzoa, J. Miras, R. Rodríguez-Ocaña, vol. 2/2, Pamplona 1997, p. 1469–1472.
Said M., ‘The new Law versus the Gospel’: some considerations, “Review for Religious” 34 (1975), p. 888–896.
Supremum Signaturæ Apostolicæ Tribunal, coram Felici, decisio diei 31 maii 1980, Prot. N. 10460/78 CA, in: Leges Ecclesiæ annis 1979–1985 editæ, vol. 6, ed. X. Ochoa, Roma 1987, n. 4777, col. 7972.
Supremum Signaturæ Apostolicæ Tribunal, coram Oddi, decisio diei 25 maii 1978, Prot. N. 8110/76 CA, “Commentarium pro Religiosis et Missionariis” 60 (1979), p. 275–278.
Supremum Signaturæ Apostolicæ Tribunal, coram Palazzini, decisio diei 8 novembris 1975, Prot. N. 4937/73 CA, “Commentarium pro Religiosis et Missionariis” 57 (1976), p. 374–381.
Supremum Signaturæ Apostolicæ Tribunal, coram Staffa, decisio diei 1 iunii 1974, Prot. N. 3671/72 CA, “Periodica” 64 (1975), p. 316–324.
Synodus Episcoporum, Principia quæ Codicis iuris canonici recognitionem dirigeant, “Communicationes” 1 (1969), p. 77–85.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
