Ks. Eugeniusz Hugon Edward Anders (1874-1924) proboszcz i pierwszy dziekan dekanatu piekarskiego

Abstrakt

Biogramu ks. Andersa nie można znaleźć w żadnym polskim słowniku dotyczącym dziejów Górnego Śląska. To samo dotyczy biografistyki w języku niemieckim. Nazwisko ks. Eugeniusza Andersa w literaturze pojawia się sporadycznie i to głównie w związku z dziejami sanktuarium maryjnego w Piekarach k. Bytomia. Często natomiast pojawiało się na szpaltach czasopisma „Katolik Codzienny”, drukowanego w Bytomiu i kolportowanego głównie w województwie śląskim i na Śląsku Opolskim. Równie często nazwisko ks. E. Andersa pojawiało się w „Dzienniku Śląskim”. Był to bowiem znany duchowny diecezji wrocławskiej, który mimo ciągle dokuczających mu chorób w latach 1913-1924 zdobył rozgłos i popularność, głównie jako odnowiciel kościoła pielgrzymkowego oraz kalwaryjskiego wraz z kilkudziesięcioma kaplicami na wzgórzu Cerekwica w Piekarach. Uznanie wiernych przyniosła mu także wydana w 1916 r. jego staraniem Książka kalwaryjska służąca dla użytku pątników kalwarię piekarską zwiedzających z dodatkiem historii o cudownym obrazie Matki Boskiej oraz historii kościoła i kalwarii. Jego nazwisko stało się jeszcze bardziej znane jako gospodarza i „prezentera” sanktuarium maryjnego, przyjmującego wizyty dostojników kościelnych, władz wojewódzkich i państwowych.