Polityka jako „dobra robota”, czyli podstawy skutecznego przywództwa
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.3441Słowa kluczowe:
prakseologia, skuteczność, dobra robota, politykaAbstrakt
Zasadniczym celem niniejszego tekstu jest wskazanie aktualności koncepcji prakseologii Tadeusza Kotarbińskiego. Teoria sprawnego działania, którą możemy określać również mianem teorii „dobrej roboty”, może być potraktowana jako narzędzie refleksji politologicznej. W niniejszym tekście koncepcja Kotarbińskiego zostaje zaaplikowana do badań nad polityką. Okazuje się, że również działalność społeczną i polityczną można postrzegać jako swego rodzaju „dobrą robotę”. Oczywiście muszą być spełnione odpowiednie warunki. Po pierwsze – Kotarbiński domaga się wyznaczenia celu działań, jakie mają być podjęte. Po drugie – na bazie niniejszego celu trzeba sformułować określony i precyzyjny plan polityczny. Po trzecie – plan ów trzeba w sposób skuteczny zrealizować. Szczegółowe zasady i wskazane etapy, o których mówi filozof, zostaną omówione w tekście.
Bibliografia
Althusser L., Ideologie i aparaty ideologiczne państwa, przeł. A. Staroń, Warszawa 2006.
Arendt H., Między czasem minionym a przyszłym. Osiem ćwiczeń z myśli politycznej, przeł. M. Godyń i W. Madej, Warszawa 2011.
Arystoteles, Polityka, przeł. L. Piotrowicz, www.zrodla.historyczne.prv.pl.
Boaz D., Libertarianizm, przeł. D. Juruś, Poznań 2005.
Constant B., Zasady polityki mające zastosowanie do wszystkich rządów (wersja z lat 1806–1810), przeł. A. Dwulit, Warszawa 2008.
Cwalina W., Falkowski A., Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk 2006.
Dahl R. A., Demokracja i jej krytycy, przeł. S. Amsterdamski, Warszawa 2012.
Jaskólski M., Szkice o historii doktryn politycznych i prawnych, Kraków 1998.
Kotarbiński T., Abecadło praktyczności, Warszawa 1972.
Kotarbiński T., Traktat o dobrej robocie, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1973.
Kotarbiński T., Zagadnienie istoty sprawstwa, w: T. Kotarbiński, Traktat o dobrej robocie, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1973.
Kuniński T., Sokrates w Waszyngtonie. Etyczne dylematy politycznych nieprawości: perspektywa współczesna w świetle greckiej myśli klasycznej, Kraków 2015.
Le Bon G., Psychologia tłumu, przeł. B. Kaprocki, Kęty 2002.
Machiavelli N., Książę, przeł. W. Rzymowski, Warszawa 2005.
MacIntyre A., Dziedzictwo cnoty. Studium z teorii moralności, przeł. A. Chmielewski, Warszawa 1996.
Mill J. S., Utylitaryzm, przeł. A. Kurlandzka, Warszawa 2012.
Platon, Sofista, przeł. W. Witwicki, Kęty 2002.
Przybylska K., Marketing polityczny jako narzędzie zdobycia i utrzymania władzy, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Bochni” 2003 nr 1, s. 65–77.
Rand A., Atlas zbuntowany, przeł. I. Michałowska, Poznań 2008.
Rand A., Etyka absolutna, w: A. Rand, Cnota egoizmu. Nowa koncepcja egoizmu [tłum. na podst. przekł. Oficyny Liberałów z 1987 r.], Poznań 2000.
Rand A., Kapitalizm. Nieznany ideał, przeł. J. Łoziński, Poznań 2013.
Rawls J., Teoria sprawiedliwości, przeł. M. Panufnik, J. Pasek i A. Romaniuk, Warszawa 2009.
Rawls J., Wykłady z historii filozofii polityki, przeł. S. Szymański, Warszawa 2010.
Riklin A., Niccolò Machiavellego nauka o rządzeniu, przeł. H. Olszewski, Poznań 2000.
Rothbard M. N., Interwencjonizm, czyli władza a rynek, przeł. R. Rudowski, Chicago–Warszawa 2009.
Sirico R. A., Przywrócić dobroczynność. Etyczne zasady nowej polityki opiekuńczej, w: Odkrywając wolność. Przeciw zniewoleniu umysłów, red. L. Balcerowicz, Poznań 2012.
Smith A., Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów, przeł. O. Einfeld i S. Wolff, Warszawa 2003.
Strauss L., Czym jest filozofia polityki?, w: L. Strauss, Sokratejskie pytania. Eseje wybrane, przeł. P. Maciejko, Warszawa 1998.
Strauss L., O tyranii, przeł. P. Armada i A. Górnisiewicz, Kraków 2009.
Sylwestrzak A., Historia doktryn politycznych i prawnych, Warszawa 2015.
Szacki J., Utopie, Warszawa 1968.
Voegelin E., Arystoteles, przeł. M. J. Czarnecki, Warszawa 2011.
Voegelin E., Platon, przeł. A. Legutko-Dybowska, Warszawa 2009.
Zuba K., Brytyjski system partyjny w XXI wieku – ciągłość czy zmiana?, „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio K. Politologia” 19 (2012) 1, s. 97–113.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
