Źródła posłuszeństwa konsekrowanego
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.1947Słowa kluczowe:
posłuszeństwo, naśladowanie Chrystusa, słowo Boga, przełożony, reguła, wola BożaAbstrakt
W artykule przedstawiono podstawowe myśli źródłowe dla idei posłuszeństwa konsekrowanego. Analiza teologiczna reprezentatywnych reguł pierwotnego cenobityzmu chrześcijańskiego (Reguły Pachomiusza, Asketikonu Bazylego Wielkiego, Praeceptum Augustyna z Hippony, Reguły Benedykta), jak również Pism Franciszka z Asyżu oraz Magisterium Kościoła XX i XXI wskazuje na zakorzenienie idei posłuszeństwa konsekrowanego w Biblii. Dotyczy to zarówno idei posłuszeństwa wobec Boga, wobec władz wspólnoty, jak i posłuszeństwa wzajemnego. Analizowane prawodawstwo wskazuje na słowo Boga (Ewangelię) jako „pierwszą regułę życia” osób konsekrowanych. Według Asketikonu Bazylego Wielkiego, Reguły Benedykta, Pism Franciszka oraz posoborowych dokumentów Kościoła dobrowolne posłuszeństwo, w myśl Flp 2, 8 (oraz J 6, 38), jest naśladowaniem Chrystusa – uniżonego i posłusznego aż do śmierci. Różnorodność zaś norm dotyczących posłuszeństwa wypływa z konieczności zastosowania tej idei w konkretnych warunkach życia i uregulowania codziennego życia pod opieką przełożonych. Analizowane teksty wraz z odniesieniami biblijnymi stanowią inspirację dla aktualizacji idei posłuszeństwa konsekrowanego.Bibliografia
Św. Augustyn, Praeceptum, w: Św. Augustyn, Pisma monastyczne, przekł. P. Nehring, Kraków 2007, s. 155–168 (Źródła Monastyczne, 27).
Basilius Magnus, Regulae brevius tractatae, PG 31, k. 1052–1306; przekł. pol.: Pisma ascetyczne, t. 2: Bazyli Wielki, Reguły dłuższe, Reguły krótsze, przekł. i oprac. J. Naumowicz, Kraków 2011, s. 207–501 (Źródła Monastyczne, 6).
Basilius Magnus, Regulae fusius tractatae, PG 31, k. 889–1052; przekł. pol.: Pisma ascetyczne, t. 2: Bazyli Wielki, Reguły dłuższe, Reguły krótsze, przekł. i oprac. J. Naumowicz, Kraków 2011, s. 45–203(Źródła Monastyczne, 6).
Bianchi E., Nella libertà e per amore, Magnano 2009.
Bianchi E., Si tu savais le don de Dieu. La vie religieuse dans l’Eglise, trad. de l’italien par M. Wirtz, Bruxelles 2001.
Bianchi E., Vivre, c’est le Christ. La Lettre aux Philippiens, Paris 2007.
Bovati P., Księga Powtórzonego Prawa (1–11), przeł. L. Furman, Kraków 1998 (Rozumieć Stary Testament).
Capelle C., Obbedienza. La Regula Magistri e la Regula Benedicti, w: Dizionario degli Instituti di Perfezione, vol. 6, dir. G. Rocca, Roma 1980, s. 500–501.
De Vogüé A., Obbedienza, S. Agostino, w: Dizionario degli Instituti di Perfezione, vol. 6, dir. G. Rocca, Roma 1980, s. 499–500.
De Vogüé A., La Règle de Saint Benoît, t. 7. Commentaire doctrinal et spirituel, Paris 1977.
De Vogüé A., Regards sur le monachisme des premiers siècles, Rome 2000 (Studia Anselmiana, 130).
Esser K., Grau E., Odpowiedzieć miłością. Franciszkańska droga do Boga, tłum. A. Czarnocki, Niepokalanów 1994.
Święci Franciszek i Klara, Pisma, wyd. łac.-pol., tekst łac.: Fontes Franciscani, przekł. K. Ambrożkiewicz, Kraków–Warszawa 2002.
Gauthier A., Obbedienza. S. Francesco d’Assisi, w: Dizionario degli Instituti di Perfezione, vol. 6, dir. G. Rocca, Roma 1980, s. 516–518.
Gogola J. W., Rady ewangeliczne. Teologia, praktyka, formacja, Kraków 2003.
Gribomont J., Obéissance et Evangile selon saint Basile le Grand, „La Vie Spirituelle” Supplément 21 (1952), s. 192–215.
Jan Paweł II, Adhortacja Redemptionis donum, 1984.
Jan Paweł II, Adhortacja Vita consecrata, 1996.
Kasprzak D., Idea ubóstwa w Kościele pierwszych trzech wieków, „Analecta Cracoviensia” 42 (2010), s. 255–256.
Kasprzak D., Życie monastyczne jako podążanie wąską drogą posłuszeństwa według Reguły Eugipiusza, w: Fructus Spiritus est Caritas. Księga Jubileuszowa ofiarowana Księdzu Profesorowi Franciszkowi Drączkowskiemu z okazji siedemdziesiątej rocznicy urodzin, czterdziestopięciolecia święceń kapłańskich i trzydziestopięciolecia pracy naukowej, red. M. Wysocki, Lublin 2011, s. 181–195.
Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Instrukcja Faciem tuam, Domine, requiram, 2008.
La Règle de Saint Benoît, red. A. de Vogüé, „Sources Chrétiennes” 181–182, Paris 1972; przekł. pol. Reguła św. Benedykta, w: Reguła Mistrza, Reguła Benedykta, przekł. T. M. Dąbek, B. Turowicz, Kraków 2006, s. 387–503 (Źródła Monastyczne, 40).
Manicardi L., La Vita religiosa: radici e futuro, Bologna 2012.
Matura T., Św. Franciszek z Asyżu na nowo odczytany, tłum. M. Kulikowska, Kraków 1999.
Mennessier A. I., Conseils évangéliques, w: Dictionnaire de spiritualité ascétique et mystique. Doctrine et histoire, red. M. Viller et alii, t. 2 (2), Paris 1953, s. 1592–1609.
Miquel P., Znaczenie i motywacje monastycyzmu, w: A. Solignac et al., Monastycyzm. Historia i duchowość, przekł. D. Stanicka‑Apostoł, Kraków 2002, s. 67–89.
Pachomiana Latina, edycja krytyczna: red. A. Boon, Louvain 1932; tłum. pol. Pachomiana Latina, przekł. zbiorowy, Kraków 1996 (Źródła Monastyczne, 11).
Paszkowska T., Fraternitas – od pragnienia do urzeczywistnienia, Lublin 2013.
Paszkowska T., Posłuszeństwo, w: Leksykon duchowości katolickiej, red. M. Chmielewski, Lublin–Kraków 2002, s. 678–683.
Paweł VI, Adhortacja Evangelica Testificatio, 1972.
Popowski R., Wielki słownik grecko‑polski Nowego Testamentu, Warszawa 1985.
Sobór Watykański II, Dekret Perfectae Caritatis.
Tillard J. M. R., Aux sources de l’obéissance religieuse, „Nouvelle Revue Théologique” 98 (1976) fasc. 7, s. 592–626.
Tillard J. M. R., Le fondement évangélique de la vie religieuse, „Nouvelle Revue Théologique” 101 (1969), s. 916–955.
Tillard J. M. R., Obéissance, w: Dictionnaire de spiritualité ascétique et mystique. Doctrine et histoire, red. M. Viller et alii, t. 11, Paris 1981, s. 535–563.
Veilleux A., La liturgie dans le cénobitisme Pachômien au quatrième siècle, Rome 1968.
Zając A., Reguły I i II Zakonu – geneza, oryginalność, znaczenie, w: Refleksje nad regułami franciszkańskimi. Formacyjne i pastoralne aspekty Reguł franciszkańskich w 800 lat po zatwierdzeniu pierwszej Reguły św. Franciszka, red. Z. Styś i in., Warszawa–Kraków 2010, s. 97–109.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
