Teologiczny wymiar godów weselnych i oczyszczenia świątyni (J 2, 1–22)
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.1950Słowa kluczowe:
cud, znak, uczta weselna, świątyniaAbstrakt
Z refleksji teologicznej pierwotnego chrześcijaństwa wyłania się myśl teologiczna w formie Ewangelii. Cztery różne spojrzenia na dzieło Jezusa ukształtowały się pod wpływem zmieniających się okoliczności zewnętrznych życia chrześcijan. Niniejszy artykuł jest próbą uchwycenia myśli przewodnich św. Jana w opisie godów weselnych w Kanie Galilejskiej i oczyszczenia świątyni (J 2, 1–22). Jezus w Kanie Galilejskiej otwiera epokę łaski, która jest uobecniana we wspólnocie Kościoła w życiu sakramentalnym, szczególnie w Eucharystii. Krzyż i zmartwychwstanie Jezusa położyły kres świątyni jerozolimskiej. Jezus ustanowił nowy kult „w duchu i prawdzie”. Świątynią stało się Jego ciało. Zmartwychwstały Pan gromadzi narody, jednoczy ludzi z Bogiem i między sobą w sakramencie swojego Ciała i Krwi. On jest nową świątynią ludzkości. Stanowi to sens znaku oczyszczenia świątyni.Bibliografia
Bednarz M., Pisma św. Jana, Tarnów 2000.
Bruns J. E., The Art and Thought of John, New York 1969.
Courth F., Neuner P., Mariologia: Maryja, Matka Chrystusa. Eklezjologia: nauka o Kościele, przekł. W. Szymona, Kraków 1999 (Podręcznik Teologii Dogmatycznej, 6–7).
Egzegeza Ewangelii świętego Jana: kluczowe teksty i tematy teologiczne, pod red. F. Gryglewicza, Lublin 1992.
Gądecki St., Wstęp do Pism Janowych, Gniezno 1991.
Gnilka J., Teologia Nowego Testamentu, Kraków 2002.
Grant M., Święty Piotr, Warszawa 2001.
Grün A., Jezus – brama do Życia: Ewangelia św. Jana, tłum. G. Sowiński, Kraków 2002.
http://biblia.wiara.pl (05.09.2015).
http://www.faraprzasnysz.home.pl.(04.11.2014).
Jan Paweł II, Encyklika Fides et ratio, Rzym 1998.
Jankowski A., Dopowiedzenia chrystologii biblijnej, Poznań 1987.
Jankowski A., Rozwój chrystologii Nowego Testamentu, Kraków 2002.
Jankowski A., Z rozważań nad Nowym Przymierzem, Poznań 1958.
Keener C. S., Komentarz historyczno‑kulturowy do Nowego Testamentu, red. nauk. wyd. pol. K. Bardski, W. Chrostowski, przekł. Z. Kościuk, Warszawa 2000.
Langkammer H., Wprowadzenie do Ksiąg Nowego Testamentu, Wrocław 1997.
Mędala St., Chrystologia Ewangelii św. Jana, Kraków 1993.
Paciorek A., Ewangelia umiłowanego ucznia, Lublin 2000.
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Poznań 1996.
Romaniuk K., Jankowski A., Stachowiak L., Komentarz praktyczny do Nowego Testamentu, t. 1, Poznań–Kraków 1999.
Sławiński H., Przepowiadanie Chrystusowego Krzyża, Warszawa 1997.
Słownik hermeneutyki biblijnej, red. R. J. Coggins, J. L. Houlden, przekł. B. Widła, Warszawa 2005.
Słownik teologiczny, t. 2, red. A. Zuberbier, Poznań 1989.
Słownik wiedzy biblijnej, red. B. M. Metzger, M. D. Coogan, przekł. A. Karpowicz i in., Warszawa 1996.
Szlaga J. B., Znak w Kanie Galilejskiej. Aspekt maryjno – eucharystyczny, „Salvatoris Mater. Kwartalnik Mariologiczny” 7 (2005) nr 1 (25), s. 11–19.
Szymik J., Teologia rozmowa o Bogu i człowieku, Lublin 2008.
Szymik J., Theologia benedicta, Katowice 2010.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
