Misyjne przeobrażenie Kościoła: tradycyjne i nowe funkcje parafii
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.26206Słowa kluczowe:
parafia, misja, wspólnota, spotkanie, słowo BożeAbstrakt
Wchodząc na drogę wiary, jednoczymy się z Jezusem Chrystusem i pragniemy patrzeć za życie Jego oczyma. Wiara ma charakter eklezjalny, zgonie ze słowami św. Pawła „Teraz zaś już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus” (Ga 2, 20). W dynamice funkcjonowania Kościoła parafia jest miejscem bezpośredniego spotkania z Bogiem i z ludźmi. W niej duszpasterze podejmują się nieść słowo i sakramenty, a także budować wspólnotę. Miarą tego zaangażowania staje się dobro wspólne, które realizuje się w różnorodności. To także chrześcijański styl bycia duchownych i świeckich, przenika całą społeczność. Papież Franciszek postuluje konieczność misyjnego przeobrażenia wspólnot parafialnych. W jego wizji potrzeba dokonać głębokiej ewangelizacji, tego co jest dziedzictwem przeszłości i darem teraźniejszości. Parafia ma stawać się sanktuarium, w którym ludzie znajdą wiarę, sakramenty i w kulturze spotkania odkryją
wspólnotę.
Bibliografia
Balter L., Rola liturgii w życiu wspólnoty parafialnej, w: W służbie Ludowi Bożemu, red. B. Bejze, Poznań–Warszawa 1973, s. 386–398.
Dziuba A. F., Perspektywy i wyzwania chrześcijaństwa, Pelplin 2014.
Franciszek, Christus vivit.
Franciszek, Evangelii gaudium.
Franciszek, Gaudete et exultate.
Franciszek, Laudato si’.
Jan Paweł II, Dies Domini.
Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia.
Jan Paweł II, Pastores dabo vobis.
Kamiński R., Duszpasterstwo zwyczajne, w: Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński, Lublin 2006, s. 217–220.
Kamiński R., Parafia miejscem realizacji duszpasterstwa, w: Teologia pastoralna, t. 2: Teologia pastoralna szczegółowa, red. R. Kamiński, Lublin 2002, s. 11–108.
Kamiński R., Parafia wspólnotą i instytucją. Aspekt historyczny, „Roczniki Teologiczno-Kanoniczne” 32 (1985) z. 6, s. 15–35.
Kamiński R., Przynależność do parafii katolickiej, Lublin 1987.
Kołodziejczyk J., Religijność słuchaczy, a ich oczekiwania wobec kazań, w: Słuchacz słowa, red. W. Przyczyna, Kraków 1998, s. 219–242.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Kapłan, pasterz i przewodnik wspólnoty parafialnej, Poznań 2002.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Nawrócenie duszpasterskie wspólnoty parafialnej w służbie misji ewangelizacyjnej Kościoła, https://www.ekai.pl/dokumenty/instrukcja-nawrocenie-duszpasterskie-wspolnoty-parafialnej-w-sluzbie-misji-ewangelizacyjnej-koscciola/ (25.09.2021).
Lewandowski T., Etos kaznodziei, w: Sługa słowa, red. W. Przyczyna, Kraków 1997, s. 214–229.
Mariański J., Apostolstwo świeckich w Kościele, w: W dwudziestolecie Soboru Watykańskiego II, red. J. Homerski, F. Szulc, Lublin 1987, s. 95–111.
Müller K., Homiletyka na trudne czasy, Kraków 2003.
Olszewski M., Duszpasterstwo parafialne, Białystok 2005.
Pałęcki W., Proboszcz, w: Encyklopedia katolicka, t. 16, red. E. Gigilewicz, Lublin 2012, k. 412–413.
Pałęcki W., Sanktuarium, w: Encyklopedia katolicka, t. 17, red. E. Gigilewicz, Lublin 2012, k. 1058–1059.
Potrzebna jest gruntowna zmiana metod głoszenia Ewangelii, rozmowa Piotra Dziubaka z ks. Armando Matteo, https://kair.ekai.pl/depesza/607694/show?style=print (08.10.2021).
Przyczyna W., Kaznodzieja jako herold, w: Sługa słowa, red. W. Przyczyna, Kraków 1997, s. 51–63.
Ripa A., Prezentacja Instrukcji Nawrócenie duszpasterskie wspólnoty parafialnej w służbie misji ewangelizacyjnej Kościoła. Prezentacja Instrukcji Kongregacji ds. Duchowieństwa, „L'Osservatore Romano” wyd. pol. (2020) nr 9, s. 35–37.
Sławiński H., Homilia niedzielna, Kraków 2015.
Stella B., Colagrande C., W poszukiwaniu tych, którzy są daleko, „L'Osservatore Romano” wyd. pol. (2020) nr 9, s. 37–38.
Sobór Watykański II, Lumen gentium.
Sobór Watykański II, Prezbiterorum ordinis.
Wielebski T., Nawrócenie pastoralne i duszpasterstwo misyjne parafii w Polsce, „Teologia i Człowiek” 45 (2019) nr 1, s. 105–119.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
