Duszpasterstwo specjalne na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących a II Sobór Watykański
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.741Słowa kluczowe:
duszpasterstwo, osoby niesłyszące, opieka duszpasterskaAbstrakt
W powyższym artykule została przedstawiona sytuacja duszpasterstwa specjalnego po Soborze Watykańskim II na przykładzie duszpasterstwa niesłyszących. Na wstępie wyjaśniono różnice pomiędzy duszpasterstwem specjalnym a specjalistycznym, kwalifikując osoby niesłyszące w zakres duszpasterstwa specjalnego. Następnie na kanwie zarysu historii duszpasterstwa niesłyszących przyjrzano się wpływowi Soboru Watykańskiego II na kształtowanie tegoż duszpasterstwa, ze szczególnym zaznaczeniem gruntu Kościoła w Polsce. Przeprowadzona analiza dokumentów soborowych pod kątem objęcia troską osób niesłyszących wykazała raczej brak troski niż troskę soboru wobec tych osób i zajęcie się nimi tylko przy okazji osób chorych i ubogich. Sobór nie okazał się też momentem przełomowym w dziedzinie duszpasterstwa niesłyszących, a działania na polu tego duszpasterstwa rodziły się oddolnie z inicjatywy gorliwych duszpasterzy, osób konsekrowanych i zaangażowanych świeckich.
Bibliografia
Brückner A., Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 1927.
Bryła J., Głusi słyszą, Kraków 1998.
Chudy W., Powołanie osoby niepełnosprawnej w ramach nauczania papieża Jana Pawła II, [w:] Osoba niepełnosprawna i jej miejsce w społeczeństwie, red. D. Kornas-Biela, Lublin 1988, s. 123–149.
Dębski A., Głuchoniemi w Polsce, www.arturdebski.pl/wiadomosci/gluchoniemi-w-polsce (01.02.2014)
Dz.U. z 2011 nr 209 poz. 1243, www. isap.sejm.gov.pl (07.08.2014).
Effatha! Język migowy, red. B. Szczepankowski i in., Warszawa 2005.
Encyklopedia katolicka, t. V, red. L. Bieńkowski i in., Lublin 1989.
Jan Paweł II, Przemówienie podczas spotkania z osobami starymi, chorymi i ułomnymi, Wiedeń 1983, „L’Osservatore Romano” 4 (1983) 9, s. 10.
Kamiński R., Drożdż B., Duszpasterstwo specjalne, Lublin 1998.
Kirejczyk K., Głusi, Warszawa 1957.
Lameri A., La preghiera eucaristica della Chiesa tedesca per i non udenti, „Rivista Liturgica” 90 (2003), s. 135.
Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński i in., Lublin 2006.
Lubos K., Ks. Bp Herbert Bednorz – Protektor Duszpasterstwa Specjalnego, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 22 (1989), s. 41–49.
Nowak A., Duszpasterstwo głuchoniemych, Tarnów 1983.
Nowak A., Duszpasterstwo głuchoniemych, „Ateneum Kapłańskie” 76 (1984) 452, s. 84–95.
Pałyga J., Ludzie szczególnej troski, Warszawa 2003.
Referat wygłoszony przez ks. Jana Szywalskiego podczas Ogólnopolskiego Spotkania Duszpasterstwa Niesłyszących, Porszewice 20.03.2014. (w posiadaniu autora artykułu)
Sławiński H., Między ciągłością a zmianą, Kraków 2008.
Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst łaciński i polski, Poznań 1967.
Szczepankowski B., Niesłyszący – głusi – głuchoniemi. Wyrównywanie szans, Warszawa 1999.
Szczepankowski B., Osoby duchowne zasłużone dla polskiej pedagogiki, [w:] Pedagogika chrześcijańska. Tradycja, nowoczesność, nowe wyzwanie, red. J. Michalski i A. Zakrzewska, Toruń 2010, s. 143–159.
Szczepankowski B., Słownik liturgiczny języka migowego, Katowice 2000.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
