Płytowe rejestracje kantat kościelnych Johanna Sebastiana Bacha

Autor

  • Wiesław Delimat Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15633/pms.1118

Słowa kluczowe:

Johann Sebastian Bach, barok, dyskografia, kantata kościelna, nagranie, płyta, wykonanie

Abstrakt

Kantaty kościelne Johanna Sebastiana Bacha zajmują szczególne miejsce wśród dzieł kompozytora. Będąc muzyką użytkową, przeznaczoną do wykonania w trakcie liturgii i służącą lepszemu zrozumieniu czytań biblijnych, są jednocześnie przykładem arcydzieł prezentujących najwyższe artystyczne walory. Towarzysząc Bachowi w trakcie całego twórczego życia, stały się kantaty kalejdoskopem wszelkich stosowanych przez niego form i technik, a także wykorzystywanych motywów i środków kompozytorskich. Zapomniane po śmierci kompozytora, dzieła te zostały na nowo odkryte w XX wieku. Charakterystyka i historia wykonawstwa kantat wypełnia I rozdział pracy.
Upowszechnienie kantat Bacha związane było z wprowadzeniem ich do repertuaru koncertowego oraz z rozwojem światowej fonografii. Pierwsze pojedyncze nagrania płytowe kantat pochodzą z lat 50. XX wieku. Nieco później rozpoczęto cykliczne nagrywanie tych utworów. W związku z tym, że liczba zachowanych do dnia dzisiejszego kantat wynosi około 200, każdorazowy projekt nagraniowy cyklu wzbudza ogromne zainteresowanie słuchaczy, melomanów i krytyki muzycznej. Do chwili obecnej zarejestrowanych zostało zaledwie kilka kompletów kantat Bacha. Ze względu na wysokie walory artystyczne i poznawcze niektóre z tych nagrań zasługują na szczególną uwagę. Wszystkie one zostały szczegółowo opisane w rozdziale II.
Oprócz kompletnych nagrań kantat Bacha istnieje szereg płyt zawierających ich większy lub mniejszy wybór. Wiele z tych nagrań uznane zostało przez muzyczną krytykę za najważniejsze osiągnięcia światowej fonografii. Ich zestawieniem i porównaniem zajmuje się autor w rozdziałach II i III.

Biogram autora

  • Wiesław Delimat - Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie

    Wiesław Delimat – absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej w klasie organów i dyrygentury, profesor sztuk muzycznych. Jako organista, kameralista oraz dyrygent koncertował w większości krajów Europy, a także w USA, Chinach, Izraelu i Japonii. Dyrygował m.in. w słynnej Filharmonii Berlińskiej i lipskim Gewandhaus. Występował z wieloma renomowanymi zespołami orkiestrowymi oraz chóralnymi. W roku 2000 powołał do istnienia chór kameralny Kantorei Sankt Barbara oraz orkiestrę L’Estate Armonico. Z zespołami tymi wykonał w kraju i zagranicą kilkadziesiąt dzieł wokalno-instrumentalnych różnych epok i stylów oraz dokonał licznych nagrań radiowych i płytowych. Zdobył także wiele nagród i wyróżnień konkursowych. Był jurorem licznych festiwali i konkursów chóralnych w Polsce i za granicą. Wiesław Delimat jest pracownikiem Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, gdzie pełni funkcję zastępcy dyrektora Międzyuczelnianego Instytutu Muzyki Kościelnej i kierownika Katedry Muzyki Kościelnej. Ponadto jest dyrektorem Archidiecezjalnej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Krakowie. Pełni funkcję zastępcy przewodniczącego Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej w Krakowie oraz prezesa krakowskiego oddziału Federacji Caecilianum. Za swoją działalność pedagogiczną, artystyczną oraz organizacyjną został wyróżniony wieloma odznaczeniami kościelnymi i państwowymi. Najcenniejszym z nich jest Order św. Sylwestra, nadany przez Papieża Benedykta XVI.

Bibliografia

Ciepliński P., Modlitwa liczb. O narodzinach nowożytności z ducha muzyki Jana Sebastiana Bacha, „Anthropos?” nr 2–3 (2004), http://www.anthropos.us.edu.pl/anthropos2/texty/cieplinski.htm [dostęp: 25.03.2015].

Dürr A., Kantaty Jana Sebastiana Bacha, Lublin 2004.

Rieger S., Przewodnik po płytach, „Tygodnik Powszechny” nr 4 (2000).

Rutkowski B., Życie muzyczne w kraju – Kraków, „Ruch Muzyczny” (1949) nr 3 (81), s. 15.

Wolff Ch., Johann Sebastian Bach. Muzyk i uczony, Warszawa 2011.

Pobrania

Opublikowane

2015-09-01

Numer

Dział

Artykuły i rozprawy

Podobne artykuły

11-20 z 31

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.