Prawda o człowieku i jego historii w kręgu kultury antycznej
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.1717Słowa kluczowe:
kultura antyczna, historia, człowieczeństwo, życzliwość, wrażliwość, gościnność, przebaczenie, dobro, prawda, piękno, modlitwa, Bóg, ChrystusAbstrakt
Kultura antyczna, której świadectwem są arcydzieła rąk i umysłów starożytnych Greków i Rzymian, fascynuje ludzkość z uwagi na jej otwartość, a także na trwałe i niezmienne treści istniejące w człowieku jako twórcy tej kultury. Humanitas starożytnych Greków i Rzymian przejawia się w poetyckich eposach, religijnych misteriach, filozoficznych traktatach oraz w malarstwie i architekturze. Wartości, takie jak prawda, dobro, piękno i miłość oraz otwartość na nie, nadają sens ludzkiej egzystencji i historii, która ostateczne swoje dopełnienie odnajduje w Chrystusie, w którym „apparuit benignitas et humanitas Salvatoris nostri Dei” (Tt 3, 4).Bibliografia
Adamek Z., Elementy wiedzy o kulturze, Tarnów 2001.
Babiński M., „Actio” i „contemplatio” w prozie Seneki Młodszego (mps, Biblioteka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego), Lublin 1984.
Babiński M., Etyczne aspekty „actio” i „contemplatio” w prozie Seneki Młodszego, „Roczniki Humanistyczne” 33 (1985) z. 3, s. 28n.
Bajda J., Znaczenie rodziny dla kultury, [w:] Teologia, kultura, współczesność, red. Z. Adamek, Tarnów 1995, s. 41–42.
Capała D., Encyklopedia katolicka, t. 10, Lublin 2004, kol. 188.
Gelliusz, Aulus Gellius, Noctes Atticae XIII, 17,1.
Heller M., 10.30 u Maksymiliana, Kraków 2014.
Heller M., Przemijanie i kultura, [w:] Teologia, kultura, współczesność, red. Z. Adamek, Tarnów 1995, s. 7–10.
Hezjod, Prace i dnie, tłum. W. Steffen, Wrocław 1952.
Jan Paweł II, Homilia w czasie Mszy św. inauguracyjnej pontyfikat, Rzym, 22.10.1978, [w:] Przemówienia i homilie Ojca Świętego Jana Pawła II, Kraków 2008, s. 9–10.
Jan Paweł II, Novo millenio ineunte.
Jan Paweł II, Spotkamy się w imię wspólnej miłości do prawdy. Przemówienie z okazji 600-lecia Wydziału Teologicznego UJ, Kraków 8.06.1997, „L’Oservatore Romano” wyd. pol. 18 (1997) nr 7, s. 60.
Jezus Chrystus. Historia i tajemnica, red. W. Granat, E. Kopeć, Lublin 1982.
Merki H., Homoiosis theo, Freiburg (Schweiz) 1952.
Ratzinger J., Interpretation – Kontemplation – Action, „Internationale Katholische Zeitschrift” 2 (1983), s. 175.
Seneka, Epistulae morales od Lucilium, 9, (I, 9) 6.
Słownik języka polskiego, t. 1, Warszawa 1983.
Sojka S., Contemplatio et imitatio Christi. Chrystologiczny wymiar kontemplacji i naśladowania duchowości chrześcijańskiej według współczesnego nauczania Kościoła, Kraków 2006.
Sojka S., LXXX Zjazd Polskiego Towarzystwa Filologicznego, „Vox Patrum” 4 (1984) z. 6–7, s. 470–474.
Wal J., Kultura dialogu, Kraków 2012.
Winniczuk L., Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu, cz. 1, Warszawa 1985.
Wojtyła K., Poezje, Kraków 1978.
Wójtowicz H., Modlitwa w religii greckiej, „Tarnowskie Studia Teologiczne” 8 (1981), s. 25–34.
Wójtowicz H., Rola modlitwy w mistyce w świetle wypowiedzi greckich Ojców Kościoła ze szczególnym uwzględnieniem wypowiedzi o modlitwie Orygenesa i Grzegorza z Nyssy, [w:] Mistyka w życiu człowieka, red. W. Słomka, Lublin, 1980, s. 113.
Wójtowicz H., Theoria i prasis u Orygenesa, „Roczniki Humanistyczne” 30 (1982) z. 3, s. 65–71.
Wójtowicz H., Z helleńskich nurtów mistycznych, [w:] Mistyka w życiu człowieka, red. W. Słomka, Lublin 1980, s. 44.
Życiński J. abp, Wiara chrześcijańska w dialogu z kulturą współczesną według Jana Pawła II, „Ethos” (1998) nr 41–42, s. 133–146.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2016 Stanisław Sojka

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.