Duch Święty jako Miłość w De Trinitate św. Augustyna
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.3250Słowa kluczowe:
Trójca Święta, De Trinitate św. Augustyna, Duch Święty, Dar, Jedność, MiłośćAbstrakt
Potrzeba było wielu lat i związanych z nimi uporczywych poszukiwań, aby św. Augustynowi udało się przejść od „nieznanego” Boga do Boga nie tylko umiłowanego, ale i będącego samą Miłością. Jako „Wielki Nieznany” prezentował się bowiem początkującemu kapłanowi z Hippony Duch Święty, a objawiona prawda, że „Bóg jest miłością” (1 J 4, 8–16), trudna do pogodzenia z podstawową zasadą wiary o Trójcy Świętej, tj. o Bogu jedynym w swej istocie i troistym w Osobach. Problematyka pochodzenia i imienia „Duch Święty” znajduje obszerne omówienie w De Trinitate, i to tam zwłaszcza, w ostatniej księdze biskup Hippony wyjaśnia, z jakich powodów Ducha Świętego nazywamy zwłaszcza Jednością, Miłością i Darem.
Bibliografia
Augustyn, O Trójcy Świętej, tłum. M. Stokowska, Kraków 1996.
Augustyn, O wielkości duszy (tłum. D. Turkowska), w: Św. Augustyn. Dialogi filozoficzne, oprac. W. Seńko, Kraków 2001, s. 339–420.
Bartnik C. S., Dogmatyka katolicka, t. 1, Lublin 2000.
Bolgiani F., Spirito Santo, w: Dizionario patristico e di antichità cristiane, diretto da A. Di Berardino, t. 2, Casale Monferrato 1983, kol. 3285–3298.
Bouyer L., Duch Święty Pocieszyciel. Duch Święty i życie w łasce, tłum. A. Liduchowska, Kraków 1998.
Chadwick H., Augustyn, tłum. T. Szafrański, Warszawa 2000.
Congar Y., Wierzę w Ducha Świętego. Duch Święty w „ekonomii”. Objawienie i doświadczenie Ducha, t. 1, tłum. A. Paygert, Warszawa 1995.
Częsz B., Pneumatologia Ojców Kościoła, w: Duch, który jednoczy. Zarys pneumatologii, red. M. Marczewski, Lublin 1998, s. 211–232.
Eborowicz W., Rzut oka na pneumatologię św. Augustyna, „Vox Patrum” 8 (1988) t. 14, s. 197–206.
Jaśkiewicz S., „Ecce Trinitas Deus meus, Pater et Filius et Spiritus Sanctus”. Nauka o Boskiej Trójcy na podstawie „Wyznań” św. Augustyna, „Collectanea Theologica” 78 (2008) nr 1, s. 5–30.
Jaśkiewicz S., O potrzebie i znaczeniu historii według świętego Augustyna, „Studia Regionalne” 1 (2007), s. 155–174.
Jaśkiewicz S., Św. Augustyn – poszukiwanie Boga, Katowice 2012.
Kijewska A., Święty Augustyn, Warszawa 2007.
Kowalczyk St., Człowiek i Bóg w nauce świętego Augustyna, Warszawa 1987.
Królikowski J., Dotknięci Duchem Świętym. Metafory pneumatologiczne w interpretacjach Ojców Kościoła, „Scripture Lumen” 8 (2016), s. 241–255.
O’Donnell J. J., Bibbia, w: Agostino. Dizionario enciclopedico, ed. A. Fitzgerald, edizione italiana a cura di L. Alici, A. Pieretti, Roma 2007, s. 298–303.
Studer B., Dio salvatore nei Padri della Chiesa, Roma 1986.
Strzelecka A., Nauka św. Ambrożego o Duchu Świętym, „Vox Patrum” 8 (1988) t. 15, s. 759–765.
TeSelle E., Spirito Santo, w: Agostino. Dizionario enciclopedico, ed. A. Fitzgerald, edizione italiana a cura di L. Alici, A. Pieretti, Roma 2007, s. 1321–1325.
Williams R., Trinitate, De, w: Agostino. Dizionario enciclopedico, ed. A. Fitzgerald, edizione italiana a cura di L. Alici, A. Pieretti, Roma 2007, s. 1396–1405.
Żurek A., Duch Święty a powołanie do kapłaństwa w Kościele starożytnym, „Scripture Lumen” 8 (2016), s. 258–267.
Żurek A., Duch Święty jako Dar i Miłość według świętego Augustyna, „Tarnowskie Studia Teologiczne 17 (1998), s. 37–46.
Żurek A., Ojcowie Kościoła – twórcy i świadkowie Tradycji, Tarnów 2013.
Żurek A., Pierwsze wieki Kościoła, Tarnów 2007.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
