Katecheza integralna jako odpowiedź na kulturę tymczasowości
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.42103Słowa kluczowe:
ingralne wychowanie, integralna katecheza, kultura tymczasowościAbstrakt
Dominująca współcześnie kultura tymczasowości odrzucająca stałe wartości i normy oraz podporządkowująca wszystko indywidualnej wolności oddziałuje również na proces wychowania człowieka, w tym na proces katechetyczny. Katecheza z natury opiera się na stałych wartościach i celu, jakim jest wierność Bogu i człowiekowi. Adekwatną odpowiedzią na redukujące spojrzenie na człowieka, jego kształcenie i formowanie wydaje się model katechezy integralnej. Model ten uwzględnia całościowe nauczanie i wychowanie w wierze, wychodzące od osoby i sytuacji katechizowanego i ukierunkowujące go na osobistą relację z Bogiem.
Bibliografia
Bagrowicz J., Z teologii edukacji religijnej młodzieży, w: W poszukiwaniu kształtu katechezy. Księga pamiątkowa ku czci księdza Profesora Edwarda Lazarowicza, red. B. Klaus, Tarnów 2000, s. 77–98.
Benedykt XVI, Pomagajcie ludziom budować lepsze życie. Przemówienie do członków Papieskiej Akademii Nauk Moralnych i Politycznych, 10.02.2007, „L’Osservatore Romano” 2007 nr 2, s. 36.
Chaułpniak R., W poszukiwaniu nowego modelu katechezy, https://www.katecheta.pl/Archiwum/2010/Katecheta-7-2010/VERBA-DOCENT/W-poszukiwaniu-nowego-modelu-katechezy (10.07.2022).
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Catechesi tradendae, 16.10.1979.
Jasnos A., Mój Bóg. Obraz Boga u współczesnej młodzieży. Studium katechetyczne, Lublin 2020.
Jedynak W., Nauczanie religii w polskich szkołach — sukces czy porażka?, „Poznańskie Studia Teologiczne” 32 (2018), s. 207–228, https://doi.org/10.14746/pst.2018.32.13.
Kawecki W., Piękno życia chrześcijańskiego, Kraków 1990.
Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce. Dokument przyjęty podczas 379. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski 8 czerwca 2018 roku, Częstochowa 2018.
Majewski M., Pedagogiczno-dydaktyczne wartości katechezy integralnej, Kraków 1995.
Muller G. L., Raport o stanie nadziei, tłum. K. Jasiński, Warszawa 2017.
Papieska Rada ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, Dyrektorium o katechizacji, 23.03.2020.
Polak M., Od teologii do eklezjologii pastoralnej. Zagadnienia fundamentalne, Poznań 2014.
Postmodernizm kultura wyczerpania?, red. Z. Taborska, M. Giżycki, Warszawa 1988.
Rabczyński P., A Christian family in a „provisional culture”, „Rocznik Teologii Katolickiej” 16 (2017) nr 3, s. 133–149, https://doi.org/10.15290/rtk.2017.16.3.09.
Sproncel P., Kultura tymczasowości jako wyzwanie dla duszpasterstwa Kościoła w świetle nauczania papieża Franciszka. Studium teologiczno-pastoralne, Kraków 2022.
Szopa R., Posmodrenizm i neomarksizm jako wytyczne współczesnej kultury, „Społeczeństwo” 29 (2019) nr 2, s. 152–166.
Suchocka A., Królikowska I., Kreowanie tożsamości kulturowej jako wyzwanie XXI wieku, „Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych” 4 (2014), s. 73–88.
Twardzicki B., U źródeł katechezy. Podstawowe zagadnienia katechetyki fundamentalnej i materialnej, Przemyśl 2011.
Walewander E., Postmodernizm a pedagogika chrześcijańska, „Memoranda. Wiadomości Archidiecezji Lubelskiej” 84 (2010) nr 2, s. 152–164.
Zakrzewski G. J., Motywy rezygnacji młodzieży z lekcji religii oraz szanse zatrzymania tego procesu na podstawie badań w diecezji płockiej, w: Nowa epoka polskiej katechezy, red. D. Kiełb, Rzeszów 2021, s. 69–86.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
