Kryteria dopuszczalności utworów muzycznych do liturgii w nauczaniu Kościoła po Vaticanum II

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15633/10.15633/tst.43103

Słowa kluczowe:

muzyka sakralna, muzyka liturgiczna, kryteria dopuszczalności, liturgia

Abstrakt

Autor artykułu bada kryteria dopuszczalności utworów muzycznych do liturgii, które są dostępne w nauczaniu Kościoła katolickiego począwszy od Soboru Watykańskiego II. Stara się odpowiedzieć na pytanie: co decyduje o tym, że dane formy chorały gregoriańskiego, sakralnego śpiewu ludowego, muzyki wokalnej (chóralnej i solowej), jak również muzyki instrumentalnej są akceptowane w liturgii, a inne nie. Wobec pojawiającej się w liturgii wzrastającej liczby utworów o wątpliwej wartości sakralnej, a nawet świeckiej, odnalezienie tych kryteriów i ich przypomnienie wydaje się koniecznością, aby liturgia nie zatraciła swojego charakteru sakralnego.

Bibliografia

Instrukcja Episkopatu Polski o muzyce liturgicznej po Soborze Watykańskim II, w: Prawodawstwo muzyki liturgicznej, red. A. Filaber, Warszawa 1997, s. 82–90.

Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski o muzyce kościelnej, www.episkopat.pl/instrukcja-konferencji-episkopatu-polski-o-muzyce-koscielnej (08.03.2022).

Jan Paweł II, Encyklika Ecclesia de Eucharistia, 17.04.2003.

Ogólne wprowadzenie do mszału rzymskiego, Poznań 2006.

Pawlak I., Muzyka liturgiczna po Soborze Watykańskim II w świetle dokumentów Kościoła, Lublin 2000.

Siedlecki J., Śpiewnik kościelny, Kraków 2017.

Sinka T., Zarys liturgiki, Kraków 1997.

Sobór Watykański II, Konstytucja Sacrosanctum Concilium, 4.12.1963.

Waloszek J., Teologia muzyki. Współczesna myśl teologiczna o muzyce, Opole 1997.

Śpiewnik liturgiczny, red. K. Mrowiec, Lublin 1991.

Święta Kongregacja Kultu Bożego, Instrukcja Liturgicae instaurationes, 5.09.1970.

Święta Kongregacja Obrzędów, Instrukcja Musicam sacram, 5.03.1967.

Pobrania

Opublikowane

2024-06-27

Numer

Dział

Artykuły

Podobne artykuły

11-20 z 25

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.