Koloseum, stadion olimpijski czy kościół – miejsce zawarcia małżeństwa w Rzymie
DOI:
https://doi.org/10.15633/ac.18103Parole chiave:
ordynariusz, małżeństwo, kościół parafialny, kaplica, urząd stanu cywilnego, plenerAbstract
Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, gdzie w Rzymie w sposób ważny z punktu widzenia prawa cywilnego, jak i prawa kanonicznego można zawrzeć małżeństwo. Zauważa się bowiem ogólnoświatową tendencję do wybierania na miejsca zawierania małżeństw pleneru lub takich obiektów jak zamek, pałac czy innych szczególnych dla nupturientów miejsc, charakteryzujących się np. bliskością restauracji. Ponadto zmienia się także prawny sposób zawierania małżeństw. Po raz pierwszy w 2018 roku we Włoszech w ujęciu procentowym zawarto więcej małżeństw cywilnych aniżeli kościelnych. Patrząc jednak na obowiązujące przepisy, które w sposób precyzyjny określają miejsce celebracji ślubu w Rzymie, widzimy, że obecnie nie jest możliwe zawarcie małżeństwa na stadionie olimpijskim czy w Koloseum nie tylko z punktu widzenia prawa kanonicznego, ale i od strony przepisów prawa cywilnego.
Riferimenti bibliografici
Braniewicz O., Wymogi do zawarcia małżeństwa w świetle Kodeksu Prawa Kanoniczego, „Kortowski Przegląd Prawniczy” (2013) nr 3, s. 40–44.
Codex Iuris Canonici auctoritate Ioannis Pauli PP. II promulgatus, 25.01.1983, „Acta Apostolicae Sedis” 75 (1983) pars 2, s. 1–317; tekst łacińsko-polski: Kodeks prawa kanonicznego, przekład zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, Poznań 1984.
Codice civile, https://www.studiocataldi.it/codicecivile/codice-civile.pdf (25.10.2021).
Comune di Roma Capitale, Luoghi e costi per la celebrazione di un matrimonio civile, https://www.comune.roma.it/web/it/scheda-servizi.page?contentId=INF144781&pagina=3 (20.10.2021).
Conferenza Episcopale Italiana, Decreto generale sul matrimonio canonico, „Noti-ziario della Conferenza Episcopale Italiana” (1990) n. 10, s. 253–279.
Decreto del Presidente della Repubblica, Regolamento per la revisione e la semplificazione dell’ordinamento dello stato civile, a norma dell’articolo 2, comma 12, della legge 15 maggio 1997, n. 127, 3.11.2000, n. 396, https://www.normattiva.it/uri-res/N2Ls?urn:nir:stato:decreto.legge:2000-10-03;396%7Eart36 (25.10.2021).
Forlin A., In Italia ci sono sempre meno matrimoni (e sempre meno in chiesa), https://www.youtrend.it/2020/01/08/matrimoni-italia-2018-istat-religiosi-civili/ (25.10.2021).
Gajda P., Prawo małżeńskie Kościoła katolickiego, Tarnów 2002.
Góralski W., Kanoniczne prawo małżeńskie, Warszawa 2000.
Góralski W., Małżeństwo kanoniczne, Warszawa 2011.
Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełniona Protokołem nr 2. (Dz. U. z 1993 r. nr 61 poz. 284).
Krajewski R., Prawa i obowiązki seksualne małżonków. Studium prawne nad normą i patologią zachowań, Warszawa 2009.
Kubala M., Zawarcie małżeństwa przez katolików w Kościele łacińskim bez celebracji Eucharystii i poza miejscem świętym. Naruszenie sacrum? w: Znaczenie wiary dla małżeństwa: w kierunku zmiany prawa, red. P. Kroczek, Kraków 2016, s. 65–82.
Ministero dell’Interno – Dipartimento Affari Interni e Territoriali – Direzione Centrale dei Servizi Demografici, 7.06.2007, Circolare n. 29, Celebrazione del matrimonio civile presso siti diversi dalla casa comunale, https://dait.interno.gov.it/documenti/circ-029-servdemo-05-06-2007.pdf (25.10.2021).
Pawluk T., Forma zawarcia małżeństwa w świetle nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, „Prawo Kanoniczne: kwartalnik prawno-historyczny” 27 (1984) nr 1–2, s. 41–72.
Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. 3, Olsztyn 1984.
Pielichowski J., Korelacja wad oświadczenia woli przy zawarciu małżeństwa na gruncie prawa kanonicznego i polskiego, „Zeszyty Prawnicze” 12 (2012) nr 3, s. 61–77.
Report del Istituto Nazionale di Statistica, Matrimoni, unioni civili, separazioni e divorzi – anno 2019, https://www.istat.it/it/files/2021/02/Report-matrimoni-unioni-civili-separazioni-divorzi_anno-2019.pdf (25.10.2021).
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 22 stycznia 2015 r. w sprawie opłaty dodatkowej za przyjęcie oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński poza urzędem stanu cywilnego (Dz. U. poz. 180).
Ruini C., Norme per la celebrazione del matrimonio in Roma, Prot. n. 359/1995, s. 228–240, https://www.diocesidiroma.it/matrimoni/wp-content/uploads/2018/07/NORMEMATRIMONIO.pdf (22.10.2021).
Sabbarese L., Il matrimonio canonico nell’ordine della natura e della grazia. Commento al Codice di Diritto Canonico, Libro 4, Parte 1, Titolo 7, Roma 2010.
Sobór Watykański II, Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum concilium, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 1986, s. 40–70.
Szadok-Bratuń A., Procedura zawierania małżeństwa „konkordatowego” w kontekście polskiego prawa administracyjnego, Wrocław 2013.
Uchwała nr 14/372/2016 Konferencji Episkopatu Polski z dnia 16 kwietnia 2016 r. w sprawie przyjęcia Stanowiska biskupów polskich w sprawie małżeństwa katolickiego zawieranego poza miejscem świętym, „Akta Konferencji Episkopatu Polski” (2016) nr 28, s. 100–105.
Ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. poz. 1741).
Ustawa z dnia 29 września 1986 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. Nr 36 poz. 180).
Dowloads
Pubblicato
Fascicolo
Sezione
Licenza
Questo volume è pubblicato con la licenza Creative Commons Attribuzione 4.0 Internazionale.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
