Kary zastrzeżone Stolicy Apostolskiej
DOI:
https://doi.org/10.15633/acan.2775Słowa kluczowe:
przestępstwo, kara, ekskomunika, delicta graviora, prawo karneAbstrakt
Celem niniejszego opracowania są kary, które są zarezerwowane Stolicy Apostolskiej. Zarówno aktualny Kodeks prawa kanonicznego, jak i dokumenty Kongregacji Nauki Wiary wymieniają sześć przestępstw, za które przewidziana jest kara ekskomuniki latae sententiae (wiążącej mocą samego prawa), z której może zwolnić jedynie Stolica Apostolska. Do kategorii przestępstw delicta graviora, które są równocześnie delicta reservata, czyli przestępstwami zarezerwowanymi dla Stolicy Apostolskiej, należą: profanacja postaci konsekrowanych (kan. 1367), czynna zniewaga papieża (kan. 1370 § 1), rozgrzeszenie wspólnika w grzechu przeciwko VI przykazaniu Dekalogu (kan. 1378 § 1, 977), udzielenie sakry biskupiej bez upoważnienia papieskiego (kan. 1382), bezpośrednia zdrada tajemnicy spowiedzi (kan. 1388 § 1), usiłowanie udzielenia święceń kapłańskich kobiecie. Prośby o zwolnienie z kar za wyżej wymienione przestępstwa należy zawsze kierować do Stolicy Apostolskiej zgodnie z podanymi wskazaniami.
Bibliografia
Źródła
Ioannes Paulus PP. II, Constitutio apostolica Sacrae disciplinae leges, Venerabilis Fratribus Cardinalibus, Archiepiscopis, Episcopis, Presbyteris, Diaconis ceterisque populi Dei membris: Codex Iuris Canonici promulgatur, 25 ianuari 1983, Praefatio, Codex Iuris Canonici, Index, „Acta Apostolicae Sedis” 75 (1983) Pars II, VII–XIV, XV–XXX, s. 1–301, 303–317; tekst polski: Kodeks prawa kanonicznego. Przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, Poznań 1984.
Ioannes Paulus II, Epistula apostolica Ordinatio sacerdotalis (22 maii 1994), „Acta Apostolicae Sedis” 86 (1994), s. 545–548.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Reconciliatio et paenitentia, Poznań 1985.
Congregatio pro Doctrina Fidei, Decretum generale De delicto attentatae sacrae ordinationis mulieris (19 decembris 2007), „Acta Apostolicae Sedis” 100 (2008), s. 403.
Congregatio pro Doctrina Fidei, Normae de delictis Congregationi pro Doctrina Fidei reservatis seu Normae de delictis contra fidem necnon de gravioribus delictis (21 maii 2010), „Acta Apostolicae Sedis” 102 (2010), s. 419–434.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Literatura
Ardito S., La cessazione delle pene, skrypt, Roma 2004.
Borek D., „Delicta reservata” – „iter” historyczny, skrypt – cz. 1, Warszawa 2013/2014.
Borek D., Kary zastrzeżone Stolicy Apostolskiej, skrypt – cz. 2, Warszawa 2013/2014.
Borek D., Normy „De gravioribus delictis” z 2001 r., skrypt – cz. 3, Warszawa 2013/2014.
Borek D., Przestępstwa przeciwko sakramentom w Normach „De delictis reservatis” z 2010 roku, „Prawo Kanoniczne” 55 (2012), s. 111–158.
Chiappetta L., Il Codice di Diritto Canonico. Commento giuridico-pastorale, t. 1, Roma 1987.
Chiappetta L., Il Codice di Diritto Canonico. Commento giuridico-pastorale, t. 2, Roma 1996.
Chiappetta L., Il Codice di Diritto Canonico. Commento giuridico-pastorale, t. 3, Roma 1996.
Chiappetta L., Prontuario di Diritto Canonico e Concordatario, Roma 1994.
Miziński A. G., Proces o stwierdzenie nieważności święceń w aktualnych przepisach Kościoła łacińskiego, „Roczniki Nauk Prawnych” 4 (2012), s. 167–183.
Nykiel K., Wyłączenie wiernych ze wspólnoty z Kościołem. Aspekty prawne i teologiczne, w: Przynależność do Kościoła a uczestnictwo wiernych w życiu publicznym, red. J. Krukowski, M. Sitarz, B. Pieron, Lublin 2014, s. 111–129.
Krukowski J., Święcenia, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego. Uświęcające zadanie Kościoła, red. W. Góralski, E. Górecki, J. Krukowski, J. Krzywda, P. Majer, B. Zubert, t. III/2, Poznań 2011, s. 205–249.
Sondel J., Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2005.
Sztafrowski E., Podręcznik prawa kanonicznego, cz. 4, Warszawa 1986.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Stanisław Iwańczak
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrót oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
