Budowanie wspólnoty parafialnej z osobami z niepełną sprawnością

Autor

  • Dariusz Lipiec Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

DOI:

https://doi.org/10.15633/ps.3907

Słowa kluczowe:

niepełnosprawność, parafia, wspólnota, apostolstwo

Abstrakt

Parafia jest wspólnotą wiary, kultu i miłości braterskiej. W jej budowaniu biorą udział osoby z niepełną sprawnością. Słuchają one słowa Bożego i głoszą je w różnoraki, dostępny dla nich sposób. Uczestniczą one w liturgii, przystępują do sakramentów świętych i są adresatami modlitwy innych parafian. Jednocześnie czynnie uczestniczą w liturgii i nabożeństwach oraz swoje modlitwy i cierpienie ofiarowują za innych ludzi. Uczestnicząc w budowaniu parafii–wspólnoty braterskiej starają się realizować swoje posłannictwo w Kościele i świecie, apostołując poprzez ukazywanie innym chrześcijańskiego stylu życia. Osoby z niepełną sprawnością angażują się w działalność charytatywną parafii, a także w zrzeszenia religijne istniejące na jej terenie.

Biogram autora

  • Dariusz Lipiec - Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Ks. Dariusz Lipiec – prof. KUL, pracownik Katedry Teologii Pastoralnej na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Bibliografia

Bartoszek A., Niepełnosprawność osób jako wyzwanie moralne, w: Osoby niepełnosprawne w życiu społeczeństwa i Kościoła, red. A. Bartoszek, D. Sitko, Tarnów 2003, s. 63–90.

Biela B., Współpraca świeckich z hierarchią w parafii w świetle współczesnego nauczania Kościoła, w: Dei enim sumus adiutores. Opuscula Adamo Przybecki septuagenario dedicata, Poznań 2019, s. 243–264.

Cynarzewska-Wlaźlik L., Wspólnota. W naukach społecznych, w: Encyklopedia katolicka, t. 20, red. E. Gigilewicz, Lublin 2014, kol. 1001–1002.

Kamiński R., Duszpasterstwo w społeczeństwie pluralistycznym, Lublin 1997.

Kamiński R., Działalność zbawcza Kościoła w teorii i praktyce pastoralnej, Lublin 2007.

Kamiński R., Zrzeszenia religijne a parafia, w: W prostocie prawdy, w pokorze miłości, red. T. Borutka, A. Baczyński, M. Ostrowski, Kraków 2008, s. 281–292.

Kodeks prawa kanonicznego, Poznań 1984.

Kowalczyk M., Priorytety w działalności charytatywnej na rzecz osób niepełnosprawnych ruchowo w stopniu znacznym, w: Przestrzenie pracy socjalnej, red. J. Stala, Tarnów 2010, s. 285–302.

Krause A., Współczesne tendencje w procesie rewalidacji osób niepełnosprawnych – normalizacja, w: Katecheza specjalna dzisiaj. Problemy i wyzwania, red. J. Stala, Kielce 2003, s. 297–316.

Lipiec D., Duszpasterstwo niepełnosprawnych w parafii, „Perspectiva” 8 (2009) nr 2, s. 107–124.

Lipiec D., Formacja chrześcijańska niepełnosprawnych w rodzinie, „Studia Pastoralne” 11 (2015), s. 153–164.

Nadbrzeżny A., Wspólnota. W teologii, w: Encyklopedia katolicka, t. 20, red. E. Gigilewicz, Lublin 2014, kol. 1000–1001.

Półtorak K., Przepowiadanie słowa Bożego osobom niesłyszącym, w: Katecheza specjalna dzisiaj. Problemy i wyzwania, red. J. Stala, Kielce 2003, s. 375–410.

Przygoda W., Budowanie komunii Kościoła dzięki świadectwu miłości w świetle motu proprio „Intima Ecclesiae natura”, w: Kościół – komunia i dialog. Księga pamiątkowa ofiarowana księdzu biskupowi Kazimierzowi Ryczanowi w 75. rocznicę urodzin, red. P. Kantyka, J. Czerkawski, T. Siemieniec, Kielce 2014, s. 327–338.

Sosna K., Przygotowanie do Komunii Świętej osób niepełnosprawnych w świetle dekretu „Quam singulari”, w: Eucharystia – pokuta i pojednanie w katechezie. Problemy i wyzwania, red. J. Stala, Kielce 2007, s. 235–244.

Wal J., Apostolat środowiskowy chrześcijan, w: Teologia pastoralna, t. 2, red. R. Kamiński, Lublin 2002, s. 562–578.

Pobrania

Opublikowane

2021-04-30

Numer

Dział

Artykuły tematyczne

Podobne artykuły

21-29 z 29

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.