Zakon Braci Mniejszych w chwili śmierci św. Franciszka
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.27406Słowa kluczowe:
Franciszek, śmierć Franciszka, Zakon Braci MniejszychAbstrakt
Artykuł przedstawia ewolucję zakonu franciszkańskiego, jaka nastąpiła w latach 1223–1228, a więc w okresie od definitywnego zatwierdzenia „Reguły” franciszkańskiej do kanonizacji Franciszka. Okres ten jest słabo opisany w najstarszych źródłach franciszkańskich, ale za błędny uważamy wniosek, jakoby pokoleniu braci mniejszych współczesnemu Franciszkowi zależało na ukryciu czegoś w dziejach zakonu, w szczególności procesu odchodzenia od pierwotnych ideałów franciszkańskich, a zmierzaniu w kierunku klerykalizacji braci mniejszych. Ani Franciszek, ani jego pierwsi towarzysze nie dbali o sporządzanie jakiejkolwiek dokumentacji. Artykuł jest podzielony na cztery części: (1) Od wspólnoty do zakonu; (2) Ekspansja terytorialna; (3) Reguła; (4) Napięcia. Franciszek nie myślał o zakonie, lecz o wspólnocie i taką formę nadał pierwszemu pokoleniu braci. Po jego śmierci musiała interweniować Stolica Apostolska, dokonując autentycznej interpretacji reguły.
Bibliografia
Block W., Wszystkim chrześcijanom. Duchowość Franciszka z Asyżu w świetle jego pism, t. 1–4, Kraków 2013, 2015, 2017, 2019.
Di Fonzo W., Odoardi J., Pompei A., Bracia mniejsi konwentualni. Historia i życie, przeł. P. Anzulewicz, Niepokalanów 1988.
Francesco d’Assisi nella storia, a cura di S. Gieben, vol. 1–2, Roma 1983.
Gniecki C., Hagiograficzne źródła franciszkańskie powstałe w XIII i XIV w., Kraków 2005.
Holzapfel H., Podręcznik historii Zakonu Braci Mniejszych, z jęz. łacińskiego przeł. P. A. Turbański, red. nauk. L. R. Wójtowicz, Tyniec 2012.
Iriarte L., Historia franciszkanizmu, przeł. S. Kafel, A. Zębik, K. Kuklińska, Kraków 1998.
[Jordan z Giano], „Kronika” br. Jordana z Giano OMin, wprowadzenie i przekład tekstu M. Sykuła, „Studia Franciszkańskie” 21 (2011), s. 173–212.
Lombardi T., Storia del francescanesimo, Padova 1980.
Manselli R., Pierwsze stulecie historii franciszkanów, przygot. do druku A. Marini, tłum. K. Kubis, Kraków 2006.
Manselli R., Święty Franciszek z Asyżu. Editio maior, tłum. M. Bilińska, A. Paleta, Kraków 2006.
Manselli R., Św. Franciszek i jego towarzysze, przeł. K. Kubis, Kraków 2009.
[Marchesi Alfredo] Ilarino z Mediolanu, Krótka historia zakonu franciszkańskiego, przeł. A. Pańczak, Poznań 1999.
Moorman J., A History of the Franciscan Order from its origins to the year 1517, Chicago 1988.
Nimmo D., Reform and Division in the Medieval Franciscan Order (1226–1538). From saint Francis to the Foundation of the Capuchins, Rome 1987.
Robson M., The Franciscans in the Middle Ages, Nowy Jork, Rochester 2006.
Uribe F., Wprowadzenie do źródeł franciszkańskich, tłum. E. Kumka, Kraków 2009.
Vauchez A., Duchowość średniowiecza, przeł. H. Zaremska, Gdańsk 1996.
Vauchez A., Zakon franciszkański w pierwszym stuleciu swoich dziejów, „W Drodze” 4 (1976) nr 10 s. 22–33.
Wyczawski H. E., Krótka historia Zakonu Braci Mniejszych, w: Klasztory bernardyńskie w Polsce w jej granicach historycznych, Kalwaria Zebrzydowska 1985, s. 581–631.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Dariusz Kasprzak; Roland Prejs
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).
