La compassione di Francesco d’Assisi per gli altri e per il Creato

Abstrakt

Studium fenomenu współczucia u św. Franciszka z Asyżu został przeprowadzony na podstawie pism świętego. Franciszek zwraca się z zachętą do współczucia innym ludziom, jak i całemu stworzeniu. Swoje przesłanie kieruje przede wszystkim do podzielających wraz z ten styl przeżywania wiary, jaki on sam otrzymał od Najwyższego, a Kościół katolicki zatwierdził w Regule. Artykuł został podzielony na cztery części (Wizja człowieka w myśli św. Franciszka, Spotkanie z trędowatymi – odkrycie fenomenu współczucia, Współczucie wobec: ludzi chorych, biednych, braci, pogardzanych, wrogów; Zachowanie Franciszka wobec innych stworzeń). Ze studium pism Franciszka z Asyżu wynika, iż podstawową jego relacji do innych ludzi i pozostałych stworzeń było przede wszystkim doświadczanie miłości Boga we własnym życiu. Doświadczenie to wpływało na zarówno na jego sposób działania, jak i na uznanie godności człowieka jako dzieła Boga. Dla Franciszka cały człowiek (dusza i ciało) jest stworzony na obraz Boży, dlatego ciało ludzkie jest traktowane przez świętego jako środek do obecności Boga pośród ludzi. Ludzka cielesność jest sposobem bycia w świecie, wchodzenia w relacje z całym stworzeniem Najwyższego Boga. Współczucie u Franciszka rodzi się z kontemplacji Jezusa ubogiego i pokornego. Stąd bliskość Franciszka z ludźmi cierpiącymi, wzgardzonymi, braćmi chorymi, grzesznikami i wrogami. Wobec tych wszystkich ludzi Franciszek doświadczał współczucia, będącego wyrazem najwyższej miłości wobec bliźniego.