Human Dignity as the Basis of Responsibility for Ecology in “Laudato si’” and “Fratelli tutti”

Authors

DOI:

https://doi.org/10.15633/ps.26210

Keywords:

ecology, Francis, dignity, conversion

Abstract

A study of the content of the papal encyclicals Laudato si’ and Fratelli tutti allows for the following observations. First, Francis looks at ecology according to a hermeneutic of continuity, that is, he takes up the teaching of John Paul II on human ecology and develops  it by writing about integral ecology. Second, Francis notes that integral ecology demands concern for the environment on the part of individuals, institutions, nations, and international communities. Third, according to Francis, it is not technological development alone that contributes to the destruction of the world, but man’s lack of willingness for self-restraint. Consumerism,  which goes hand in hand with a “culture of rejection,” demands conversion. This conversion is necessary for both believers and non-believers. The Pope addresses his appeal to all people because they are human beings, citizens of a created world. Man, as a  creature of God, is joined to other creatures, but the fact that he is created in the image and likeness of God determines his unique dignity. From this comes responsibility for the rest of creation in accordance with the command to “subdue the earth” (Gen. 1:28). Human concern for creation can be considered on the levels of ecology, human ecology and integral ecology. Moreover, the fact of humanities neglect of creation demands a discussion of ecological conversion. Man should take care of creation because, with his  rational nature, he surpasses it. Ecological conversion is part of the work of the new evangelization in the Church and is connected to the transformation of the consciousness of contemporary man in accordance with the Good News of Jesus Christ recalled by Pope Francis.

Author Biography

  • Wiesław Pieja, Tarnowska Szkoła Wyższa

    Ks. Wiesław Pieja – prezbiter diecezji tarnowskiej, ur. 1964 roku w Rzeszowie. Studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II z zakresu psychoterapii i poradnictwa dla duchowieństwa, doktorat z teologii na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie. Temat rozprawy doktorskiej Moralna ocena obojętności religijnej w nauczaniu Jana Pawła II. Były prezes Poradni specjalistycznej „Arka” w Bochni i Dębicy. Od 2007 roku proboszcz parafii rzymsko-katolickiej w Okocimiu. Zakres zainteresowań naukowych: etyka, etyka zawodowa, filozofia moralności, teologia dialogu. Należy do Stowarzyszenia Moralistów Teologów w Polsce. Prowadzi wykłady z etyki i etyki  zawodowej w Tarnowskiej Szkole Wyższej.

References

Benedykt XVI, Caritas in veritate.

Benedykt XVI, Deus caritas est.

Bortkiewicz P., Grzech ekologii: pomijanie porządku stworzenia i Stwórcy, w: Ekologia a duchowość chrześcijańska, red. S. Niziński, Poznań 2009, s. 94–104.

Dańczak A., Kreatywne przeżywanie natury — teologiczne podstawy duchowości ekologicznej, „Ateneum Kapłańskie” 155 (2010) z. 1 (608), s. 126–135.

Dziedzic J., Kościół a ekologia ludzka, „Polonia Sacra” 23 (2019) nr 1, s. 103–126.

Franciszek, Audiencja generalna Skażeni przez kulturę odrzucania, 05.06.2013, „L’Osservatore Romano” wyd. pol. (2013) nr 8–9, s. 48–49.

Franciszek, Fratelli tutti.

Konferencja Episkopatu Polski, W trosce o wspólny dom. List pasterski Episkopatu Polski w liturgiczne wspomnienie św. Franciszka z Asyżu, 04.10.2018, https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WE/kep/ekologia_04102018.html (12.10.2021).

Machinek M., Wspólny dom. „Ekologiczna” encyklika papieża Franciszka, „Teologia i Moralność” 11 (2016) nr 1 (19), s. 71–72.

Orzeszyna J., Świadomość i odpowiedzialność ekologiczna wyznawców Chrystusa. Inspiracje katechetyczne, Kraków 2016.

Orzeszyna J., Świadomość i odpowiedzialność ekologiczna wyznawców Chrystusa. Inspiracje katechetyczne, Kraków 2016.

Orzeszyna J., Wybrane zagadnienia edukacji ekologicznej. Refleksje wokół „Ladato si’”. Inspiracje katechetyczne, Kraków 2016.

Orzeszyna J., Znaczenie motywacji religijnej w działaniach na rzecz ochrony naturalnego środowiska człowieka w świetle encykliki „Ludato si’”, w: Dlaczego ekologia? W kręgu encykliki „Laudato si’”, red. R. Reroń, A. Szafulski, Wrocław 2016, s. 79–95.

Rosiecki F. M., Człowiek a przyroda według Starego Testamentu, w: Między niebem a ziemią. Ku etyce ekologicznej, red. A. Dyduch-Falniowska, M. Grzegorczyk, Z. Kijas, Z. Mirek, Kraków 2000, s. 104–110.

Smoleński S., Powołanie chrześcijańskie. Zarys teologii moralnej, t. 1, Kraków 1978.

Sobór Watykański II, Gaudium et spes.

Soler I., „Laudato si’”: nawrócenie ekologiczne dla wszystkich!, 01.07.2015, https://www.ekai.pl/laudato-si-nawrocenie-ekologiczne-dla- wszystkich/ (01.02.2022).

Żułcińska W., Świat w 2050 roku według Toffer Associates, 18.10.2010, https://www.computerworld.pl/news/Swiat-w-2050-roku-wedlug-Toffler-Associates,363214.html (01.02.2022).

Downloads

Published

2022-06-30

Issue

Section

Articles

Similar Articles

11-20 of 90

You may also start an advanced similarity search for this article.