Trzecia część ClavierUebung ze zbioru ClavierUebung I-IV wobec twórczości chorałowej Johanna Sebastiana Bacha

Autor

  • Christoph Bossert Hochschule für Musik Würzburg

DOI:

https://doi.org/10.15633/pms.1116

Słowa kluczowe:

Johann Sebastian, Christoph Bossert, badania, symbol, symbolika, ClavierUebung, Clavier, chorał, chorał protestancki, teologia, symetria, symetrie

Abstrakt

Christophowi Bossertowi udało się udowodnić symetrię w serii zbiorów cyklicznych jako części procesu kompozycyjnego Bacha, które do tej pory nie były znane, na przykład w chorałach ze zbioru Neumeistra, w DWK cz. 1 oraz 2, jak również w trzeciej części zbioru ClavierUbung. Wewnątrz ClavierUebung znajduje się 27 utworów, tworzących za to 29 różnych części według przynależności poszczególnych metrum. Utwór nr 15, chorał Vater unser im Himmelreich, jest centrum o strukturze 40 + 1 + 50 taktów. Proporcja 4 do 5 może być zauważona w nr. 17 do 13, jak również w nr. 11 do 19. Innym rodzajem argumentu przemawiającego za symetriami są obydwie formy trio, nr 9 i 21. W pięciu utworach, nr 4–26, jak również 11–19 oraz 15 jako centrum, zauważalna jest podobna struktura ostatnich 13 taktów lub ich połowy. Często poruszana kwestia tonacji jest wyjaśniona ze względu na układ dźwięków tonicznych, które tworzą linię melodyczną wezwania eleison z części Kyrie, w formie skróconej, w raku i w odwróceniu. Na szczególną uwagę zasługuje pochód utworów od 20 do 23, w tonacjach fis, d, f i e. Z układu dźwięków tonicznych wynika, że utwory manuałowe włącznie z czterema duetami muszą być potraktowane jako strukturalnie należące do całości dzieła.

Biogram autora

  • Christoph Bossert - Hochschule für Musik Würzburg

    Christoph Bossert – niemiecki organista, kompozytor i pedagog. Absolwent seminariów teologicznych w Maulbronn i Blaubeuren. Studiował w wyższej szkole muzycznej w Stuttgarcie u Wernera Jacoba (organy), Kennetha Gilberta (klawesyn), Ulricha Süße’a i Helmut Lachenmanna (kompozycja). Dalsze intensywne studia uzupełniał we Fryburgu u Luigiego Ferdinanda Tagliaviniego w dziedzinie organów, klawesynu i muzykologii. Laureat 1. nagrody na międzynarodowym konkursie organowym Orgelwoche Nürnberg (Johann–Pachelbel–Preis 1979), laureat Rotary-Stiftung Stuttgar, Lili Boulanger Memorial Fund. Inc. Boston, Ivan–Lucacic–Preis, Varazdin. Profesor organów i kierownik Wydziału Muzyki Kościelnej w Hochschule für Musik w Würzburgu. Prowadzi intensywną działalność koncertową w całej Europie, Ameryce, Japonii i Korei. Juror wielu międzynarodowych konkursów oraz autor audycji radiowych i wykładów na temat dzieł organowych Maxa Regera oraz Johanna Sebastiana Bacha. Współzałożyciel fundacji John-Cage Stiftung w Halberstadt. Doktor honoris causa Universytetu w Cluj-Napoca (2003).

Bibliografia

Bach J. S., Clavier Uebung 3e Partie, Présentation par Philippe Lescat, Courlay 1990, s. 16.

Bach J. S., Orgelchoräle der Neumeister–Sammlung von J. S. Bach, Kassel 1985.

Luter M., Ordnung und Form des Gesangs zur Art der Communion, 1526.

Scheibe J. A., Critischer Musicus, 6, Leipzig 14 maj 1737.

Pobrania

Opublikowane

2015-09-01

Numer

Dział

Artykuły i rozprawy

Podobne artykuły

1-10 z 30

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.