„Pieśń moją śpiewam królowi” (Ps 45, 2). O kategorii muzycznego piękna w celebracji liturgicznej

Autor

  • Wiesław Hudek Akademia Muzyczna im. K. Szymanowskiego w Katowicach

DOI:

https://doi.org/10.15633/pms.1514

Słowa kluczowe:

piękno, celebracja liturgiczna, chorał gregoriański, muzyka organowa, muzyka wokalno-instrumentalna

Abstrakt

Piękno muzyczne pozostaje na usługach celebracji liturgicznej. Wywiedzione z przesłanek biblijnych (por. Ps 45) i teologicznych (por. J. Ratzinger/Benedykt XVI) piękno muzyki liturgicznej prowadzi do spotkania z Bogiem, który jest najdoskonalszym Pięknem. Trzy rodzaje muzyki liturgicznej: wokalna, instrumentalna i wokalno-instrumentalna dają niezliczoną ilość możliwości docierania do P(p)iękna. Stwarzają one nie tylko bogactwo dotykania Tajemnicy, ale i bezpośredniego, intuicyjnego spotkania z Bogiem. Wśród różnych gatunków muzyki związanej z liturgią Kościoła warto odnotować te szczególnie zapisane w tradycji oraz przepisach: chorał gregoriański, polifonia palestrinowska, pieśń kościelna, muzyka organowa oraz muzyka wokalno-instrumentalna angażująca szeroki aparat wykonawczy (soliści, chór, orkiestra). Te drogi, potwierdzone historią muzyki oraz zapisane w dokumentach Kościoła, domagają się rzetelnej i estetycznej aktualizacji związanej ze znajomością „ducha liturgii” (por. Joseph Ratzinger). Ten postulat domaga się szeregu działań formacyjnych (na poziomie muzycznym, liturgicznym i duchowym). Umieszczone w artykule propozycje (psalm responsoryjny, utwór wokalno-instrumentalny na uwielbienie oraz muzyka organowa na zakończenie) stanowią przykłady tego, jak konkretnie wcielać owo piękno postulowane w dokumentach, zapisane w tekstach liturgicznych w czas i przestrzeń liturgicznej celebracji.

Biogram autora

  • Wiesław Hudek - Akademia Muzyczna im. K. Szymanowskiego w Katowicach
    Ur. 1969 w Wodzisławiu Śląskim, święcenia kapłańskie przyjął w 1994 roku w Katowicach. Doktor teologii, muzykolog, poeta, liturgista, organizator życia kulturalnego, rzecznik prasowy Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych, asystent kościelny Polskiej Federacji Pueri Cantores, przewodniczący Archidiecezjalnej Komisji Muzyki Sakralnej, duszpasterz organistów I środowisk twórczych archidiecezji katowickiej, konsultor komisji duszpasterstwa liturgicznego II Synodu Archidiecezji Katowickiej, dyrektor artystyczny żorskich festiwali (Pieśni Pokutnej i Pasyjnej oraz Twórczości Religijnej Fide et Amore), przewodniczący jury Festiwalu Kolęda w Puławach, założyciel grupy modlitewnej Apostolstwo Zdrowia i Stowarzyszenia Ecce Homo, doradca duchowy Equipes Notre-Dame, felietonista Radia Katowice, współpracownik Radia eM, autor 15 książek (w tym 6 tomów poezji), artykułów naukowych i popularyzujących kulturę muzyczną, tekstów pieśni (m.in. ku czci NMP Rzeszowskiej, św. Jadwigi królowej, św. Jana Pawła II) i oratoriów, nauczyciel szkół muzycznych (PSM w Katowicach i Rybniku) oraz wykładowca akademicki (Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach), przyjaciel szkół w Żorach i Pawłowicach Śląskich, laureat nagrody Phoenix Sariensis’ 2013. Mieszka i duszpasterzuje w parafii św. Brata Alberta w Żorach-Kleszczówce.

Bibliografia

Augustyn, św., Wyznania, tłum. T. Kubiak, Kraków 1994.

Dąbek S., Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku (1900–1995), Warszawa 1996.

Dąbek S., Wokół problematyki pojęciowej oraz pewnych idei, w kontekście dziejów wielogłosowej muzyki w Polsce (do Vaticanum II), [w:] „Thesaursus Musicae Sacrae summa cura servetur et foveatur”. Historia i współczesność muzyki liturgicznej w Polsce 100 lat od wydania Motu proprio papieża Piusa X, red. S. Dąbek, I. Pawlak, Lublin 2004, s. 106–117.

Dąbek S., Współczesna muzyka religijna. Uwarunkowania i aspekt duchowy, „Ethos” 73–74 (2006), s. 76–86.

Delimat W., Kształcenie muzyków kościelnych w Polsce i jego wpływ na repertuar muzyki sakralnej, [w:] Muzyka w służbie liturgii, red. R. Tyrała, Kraków 2005, s. 97–106.

Dunikowska B. F., Akt twórczy organisty w ramach liturgii Kościoła rzymskokatolickiego w kontekście wartości, [w:] Wartości w muzyce, t. 4, Muzyka w środowisku społecznym, red. J. Uchyła-Zroski, Katowice 2012, s. 205–218.

Gładysz J. M., Muzyka instrumentalna w tradycji sanktuarium w Tuchowie, „Biuletyn Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych” 5 (2010), s. 61–65.

Hudek W., Muzyka instrumentalna w tradycji sanktuarium w Piekarach Śląskich, „Biuletyn Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych” 5 (2010), s. 49–60.

Hudek W., Organista i jego posługa – refleksje liturgiczno-muzyczne, [w:] W. Hudek, Słowa dźwiękiem malowane, Lublin 2005, s. 55–62.

Hudek W., Zasady doboru śpiewów mszalnych, [w:] Sacrum i profanum w muzyce wokalnej i instrumentalnej, red. M. Pietrzykowska, G. Rubin, Bydgoszcz 2010, s. 172–188.

Hudek W., Źródła, Katowice 2012, s. 29.

Jan Paweł II, List „Mosso dal vivo desiderio” ogłoszony w setną rocznicę Motu proprio „Tra le Sollecitudini” o muzyce sakralnej, „Ethos” 73–74 (2006).

Janicka-Słysz M., Pärt Arvo, [w:] Encyklopedia muzyczna PWM, t. 7, N-Pa, red. E. Dziębowska, Kraków 2002, s. 351–353.

Jasiński T., Jana Pawła II myśl o sztuce i dwanaście muzycznych kontrapunktów, Lublin 2006.

Księga psalmów, tłumaczył z hebrajskiego C. Miłosz, Paryż 1981.

Liturgia Godzin, t. 2, Poznań 1984.

Liturgia Godzin, t. 3, Poznań 1987.

Malik E., Udział orkiestry dętej w liturgii na przykładzie działalności młodzieżowej orkiestry dętej „Camerata” z parafii św. Rocha w Starych Budkowicach, „Biuletyn Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych” 5 (2010), s. 31–40.

Marini P., Liturgia i piękno. Nobilis pulchritudo, tłum. W. Dzierża, Pelplin 2007.

Pasierb J. S., Słowo Boże między ludźmi, Katowice 2010, s. 175.

Pawlak I., Muzyka instrumentalna w świetle dokumentów Kościoła, „Biuletyn Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych” 5 (2010), s. 17–25.

Pawlak I., Muzyka liturgiczna po Soborze Watykańskim II w świetle dokumentów Kościoła, Lublin 2001.

Pietrzykowska M., Sakralna twórczość wokalno-instrumentalna Arvo Pärta, [w:] Sacrum i profanum w muzyce wokalnej i instrumentalnej, red. M. Pietrzykowska, G. Rubin, Bydgoszcz 2010, s. 190–199.

Piekarz G., Organista – zawód czy powołanie?, [w:] Cantate Domino Canticum novum.

Księga pamiątkowa dedykowana Księdzu Kazimierzowi Pasionkowi, red. S. Garnczarski, Tarnów 2004, s. 293–307.

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, opracował Zespół Biblistów Polskich z inicjatywy Towarzystwa Świętego Pawła, Częstochowa 2009.

Pociej B., Sacrum w muzyce dzisiaj – problem estetyki, Lublin 1982.

Pociej B., Stadia muzycznej duchowości. Trzy wykłady, Katowice 2009.

Psałterz Dawidów w przekładzie Jana Kochanowskiego, red. B. Banaszek, Sandomierz 2000, s. 90.

Rakowski T., Muzyka instrumentalna w tradycji katedry pelplińskiej, „Biuletyn Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kościelnych” 5 (2010), s. 44–48.

Ratzinger J., Nowa pieśń dla Pana. Wiara w Chrystusa a liturgia dzisiaj, Kraków 1999.

Reginek A., Miejsce i znaczenie kościelnych zespołów śpiewaczych w liturgii po Soborze Watykańskim II, [w:] Muzyka liturgiczna w Kościele Katowickim 1925–2005, red. W. Hudek, Katowice 2005, s. 45–52.

Sobór Watykański II, Konstytucja o Świętej Liturgii, [w:] A. Filaber, Prawodawstwo muzyki kościelnej, Warszawa 2008, s. 37–42.

Szymik J., Theologia benedicta, t. 1, Katowice 2010.

Światłość świata: Papież, Kościół i znaki czasu. Benedykt XVI w rozmowie z Peterem Seewaldem, przekł. P. Napiwodzki, Kraków 2011, s. 183.

Waloszek J., Teologia muzyki. Współczesna myśl teologiczna o muzyce, Opole 1997.

Wit Z., Zaangażowanie świeckich w posługi muzyczne w liturgii, [w:] Muzyka liturgiczna w Kościele Katowickim 1925–2005, red. W. Hudek, Katowice 2005, s. 27–43.

Zając A., Teologiczne aspekty uczestnictwa chóru w liturgii, „Liturgia Sacra” 7 (2001) 1 (17), s. 95–108.

Pobrania

Opublikowane

2014-10-31

Numer

Dział

Artykuły i rozprawy

Podobne artykuły

21-30 z 74

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.