Przekształcenia melodyczne… w notacji rękopisu nr 44 Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej na przykładzie introitu Introduxit vos

Autor

  • Tomasz Głuchowski Akademia Muzyczna we Wrocławiu, Wrocław

DOI:

https://doi.org/10.15633/pms.3497

Słowa kluczowe:

introit, Introduxit vos, przekształcenia melodyczne, graduał, Olbracht, analiza

Abstrakt

W artykule omówiono przekształcenia melodyczne introitu Introduxit vos pochodzącego
z krakowskiego graduału Jana Olbrachta (1499–1506). W tym celu dokonano
porównania utworu zapisanego w notacji liniowej z zapisami notacji adiastematycznych
(sanktgalleńskiej i metzeńskiej) oraz diastematycznej (notacja akwitańska). Analizując
krakowską wersję introitu, uwzględniono również tło historyczno-liturgiczne, kontekst
tekstowy wraz z jego konstrukcją literacką, warstwę melodyczno-rytmiczną i melodyczno-
słowną. W obu przypadkach opisane zostały zarówno tożsamość melodyczna introitu,
jak i jej modyfikacje.
W artykule wykorzystano materiały źródłowe (cztery) i inne pozycje bibliograficzne.

Bibliografia

Źródła rękopiśmienne

Ein – Biblioteka Kapitularna w Einsiedeln, rkps nr 121, 960–970 rok, graduał, w: Paléographie Musicale I/4, codex 121 Einsiedeln. Kommentar zum faximile, Weinheim 1991, notacja sanktgalleńska adiastematyczna.

Glc – Francuska Biblioteka Narodowa w Paryżu, rkps 776, XI wiek, graduał, Codices Gregoriani III, notacja akwitańska.

Krk – Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej w Krakowie, rkps nr 44, 1499–1506 rok, graduał, niepublikowany, notacja liniowa.

Lan – Biblioteka Miejska w Laon, rkps nr 239, 930–960 rok, graduał, Paléographie Musicale I/10, notacja metzeńska adiastematyczna.

Źródła drukowane

GrN – Graduale Novum, editio magis critica iuxta SC 117, t. 1, De Dominicis et Festis, Città del Vaticano 2011.

GrR – Graduale Romanum, Paris–Tornaci–Romae–Neo Eboraci 1961.

Mszał rzymski, Poznań 1963.

Mszał rzymski dla diecezji polskich, wyd. 1, Poznań 1986.

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, wyd. 3 poprawione, Poznań–Warszawa 1980.

Opracowania

Białkowski M., Semiologia gregoriańska narzędziem rozumienia i interpretowania śpiewu gregoriańskiego. W 25. rocznicę śmierci Eugène’a Cardine’a, w: Muzyka sakralna w wymiarze kulturowo-edukacyjnym. Inspiracje i wyzwania, red. J. Bramorski, Gdańsk 2013.

Cardine E., Semiologia gregoriańska, tłum. M. Kaziński, Kraków 2008.

Göschl J. B., 100 lat „Graduale Romanum”, Studia Gregoriańskie”, R. II (2009), s. 11–43.

Pikulik J., Śpiew i muzyka w historii liturgii, „Ateneum Kapłańskie” 437 (1980).

Ratzinger J., Nowa pieśń dla Pana. Wiara w Chrystusa a liturgia dzisiaj, tłum. J. Zychowicz, Kraków 1999.

Szczepankiewicz M., Cantate Domino. Szkice o kulturze muzycznej kościoła, Szczecin 2005.

Strony internetowe

www.de.wikipedia.org/wiki/Codex_Einsidlensis_121 (dostęp: 15.09.2018).

www.pl.wikipedia.org/wiki/Gradua%C5%82_Jana_Olbrachta (dostęp: 15.09.2018).

www.fr.wikipedia.org/wiki/Manuscrit_Laon_239 (dostęp: 15.09.2018).

Pobrania

Opublikowane

2019-12-31

Numer

Dział

Florilegium chorale

Podobne artykuły

1-10 z 11

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.