Jak powstała Wulgata i któremu tekstowi Pisma Świętego przysługuje to miano?
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.2321Słowa kluczowe:
Biblia, Wulgata, sobór trydenckiAbstrakt
Wulgata jest łacińskim tłumaczeniem Biblii, któremu przypisywano wielkie znaczenie w Kościele i który nadal jest uznawany za wzniosły tekst, zwłaszcza w liturgii. Istnieje jednak wiele nieporozumień dotyczących Wulgaty i w konsekwencji zdarza się, że niektóre łacińskie tłumaczenia Biblii odnoszą się do Wulgaty, podczas gdy są zupełnie odmiennymi tekstami. Ten artykuł jest próbą wyjaśnienia, jakie były początki Wulgaty jako autentycznego tekstu Biblii po soborze trydenckim i jak to przekonanie zostało zachowane w życiu i tradycji Kościoła katolickiego.Bibliografia
Bardski K., Neo-Wulgata a tłumaczenie św. Hieronima, w: Ioannes Paulus – in memoriam. Księga pamiątkowa Stowarzyszenia Biblistów Polskich ku czci Ojca Świętego Jana Pawła II, red. W. Chrostowski, Warszawa 2006, s. 15–26.
Bardski K., Wulgata, w: Encyklopedia katolicka, red. E. Giglewicz, t. 20, Lublin 2014, kol. 1027–1030.
Bechelet X.-M. Le, Bellarmin et la Bible sixto-clémentine. Étude et documents inédits, Paris 1911.
Bedouelle G., La Réforme catholique, w: Le temps des Réformes et la Bible, dir. G. Bedouelle, B. Roussel, Paris 1989, s. 327–367.
Bellarmino e la Controriforma. Atti del Simposio internazionale di studi. Sora, 15–18 ottobre 1986, a cura di R. De Maio, Sora 1990.
Brown D., Vir Trilinguis. A Study of Biblical Exegesis of Saint Jerome, Kampen 1993.
Claudel P., Umiłowanie Pisma Świętego, tłum. P. Lubicz, Warszawa 1958.
Dokumenty soborów powszechnych, tekst grecki, łaciński, arabski, ormiański, polski, t. 3: (1414–1445) Konstancja–Bazylea–Ferrara–Florencja–Rzym, układ i opracowanie A. Baron, H. Pietras, Kraków 2004.
Dokumenty soborów powszechnych, tekst łaciński, polski, t. 4/1: (1511–1870) Lateran V–
Trydent–Watykan I, układ i opracowanie A. Baron, H. Pietras, Kraków 2004.
Enchiridion Biblicum. Documenti della Chiesa sulla Sacra Scrittura, Bologna 1993.
Geronimo Seripando e la Chiesa del suo tempo [nel V centenario della nascita]. Atti del convegno di Salerno, 14–16 ottobre 1994, a cura di A. Cestaro, Roma 1997.
Ioannes Paulus II, Constitutio apostolica Scripturarum thesaurus (25.04.1979), „Acta Apostolicae Sedis” 71 (1979), s. 557–559.
Jedin H., Girolamo Seripando. Sein Leben und Denken im Geisteskampf des 16. Jahrhunderts, Würzburg 1937.
Królikowski J., Poszukiwania „optymalnego” tekstu Biblii w XIII wieku, „Tarnowskie Studia Teologiczne” 35 (2016) nr 1, s. 133–146.
Les canon des Écritures. Études historiques, exégétiques et systematiques, ed. J.-N. Aletti,
Ch. Theobald, Paris 1990.
Pius PP. XI, Constitutio apostolica Inter praecipuas (15.06.1934), „Acta Apostolicae Sedis” 26 (1934), s. 85–87.
Roussel B., Des protestants, w: Le temps des Réformes et la Bible, dir. G. Bedouelle, B. Roussel, Paris 1989, s. 309–326.
Ska J.-L., Il libro sigillato e il libro aperto, Bologna 2005.
Vaccari A., Esegesi ed esegeti al Concilio di Trento, „Biblica” 27 (1946) no. 4, s. 320–337.
Vosté G.-M., Vosté J.-M., La Volgata al Concilio di Trento, „Biblica” 27 (1946) no. 4, s. 301–319.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
