Sens ludzkiego życia i zdrowia – w duchu chrześcijańskiego personalizmu
DOI:
https://doi.org/10.15633/tst.3263Słowa kluczowe:
Bóg, życie, zdrowie, wartość, człowiek, powołanie, odpowiedzialnośćAbstrakt
Celem niniejszej publikacji jest ukazanie sensu ludzkiego życia i zdrowia w perspektywie chrześcijańskiego personalizmu. Człowiek współczesny łatwo zatraca istotę życia i zdrowia, lekceważy te wartości i je niszczy. Dlatego ważne jest, aby dostrzec ich ogromną wartość. Uznanie wartości życia i zdrowia jest przejawem świadomej odpowiedzialności. Te cenne dary Boga warunkują bowiem wypełnienie chrześcijańskiego powołania.
Bibliografia
Benedykt XVI, Dlaczego wierzę? Przesłanie pontyfikatu 2005–2013, Kraków 2013.
Benedykt XVI, Encyklika Caritas in veritate, Tarnów 2009.
Benedykt XVI, Życie jest pierwszym dobrem, jakie otrzymujemy od Boga, i podstawą wszystkich innych. Przemówienie do uczestników zgromadzenia plenarnego Papieskiej Akademii „Pro Vita” (Watykan – 24 lutego 2007), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 28 (2007) nr 5, s. 44–45.
Bołoz W., Życie w ludzkich rękach, Warszawa 1997.
Bożkowa K., Sito A., Radiukiewicz S., Kukla T., Woynarowska B., Chojecka B., Ochrona zdrowia rodziny jako integralna część działalności służby zdrowia, w: Zdrowie rodziny, red. K. Bożkowa, A. Sito, Warszawa 1983, s. 62–74.
Czeżowski T., Jak rozumieć „sens życia”, w: O wartościach, normach i problemach moralnych, red. M. Środa, Warszawa 1994, s. 344–350.
Drożdż A., Człowiek człowiekowi. Teologia moralna szczegółowa. Część II, Tarnów 2001.
Dudek J., Odpowiedzialne rodzicielstwo, w: Przygotowanie do małżeństwa, red. W. Szewczyk, Marki 2002, s. 166–175.
Durda W., Chrześcijańska postawa wobec cierpienia, Kraków 1998.
Franciszek, Adhortacja apostolska Amoris laetitia, Częstochowa 2016.
Franciszek, Dzieci i dziadkowie są nadzieją ludu. Przemówienie do członków włoskiego Ruchu na rzecz Życia (Watykan – 11 kwietnia 2014), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 35 (2014) nr 5, s. 27–28.
Franciszek, Encyklika Laudato Si’, Kraków 2015.
Franciszek, Grzechy przeciwko Bogu. Przemówienie do przedstawicieli Włoskiego Stowarzyszenia Lekarzy Katolickich (Watykan – 15 listopada 2014), „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 35 (2014) nr 12, s. 35–37.
Franciszek, Najcięższą chorobą, na jaką są narażone osoby starsze, jest opuszczenie. Przesłanie z okazji 20-lecia Papieskiej Akademii „Pro Vita” (Watykan – 19 lutego 2014), L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 35 (2014) nr 3–4, s. 20–21.
Frankl V. E., Homo patiens, przeł. R. Czernecki, Z. J. Jaroszewski, Warszawa 1998.
Gajda Z., Obowiązki etyczne pacjentów, w: Refleksje nad etyką lekarską, red. K. Osińska, Warszawa 1992, s. 160–164.
Galarowicz J., Powołani do odpowiedzialności. Elementarz etyczny, Kraków 1993.
Gaweł A., Pedagodzy wobec wartości zdrowia, Kraków 2003.
Gillon R., Etyka lekarska. Problemy filozoficzne, przeł. A. Alichniewicz, A. Szczęsna, Warszawa 1997.
Głaz S., Sens życia, Kraków 1998.
Grün A., Müller W., Co powoduje, że człowiek jest chory, a co sprawia, że jest zdrowy?, tłum. A. Gorzka, Warszawa 2002.
Häring B., Nauka Chrystusa. Teologia moralna, t. 3, Poznań 1963.
Jan Paweł II, Encyklika Dives in misericordia, Poznań 1990.
Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae, Kraków 1995.
Jan Paweł II, Encyklika Redemptor hominis, Poznań 1979.
Jan Paweł II, Encyklika Veritatis splendor, Wrocław 1993.
Jan Paweł II, Odpowiedź na ostateczne pytanie, w: Cierpienie ma tysiąc twarzy. Jan Paweł II i chorzy, red. Z. Ryn, Kraków 1988, s. 196–199.
Jan Paweł II, Serce pragnie sensu. Motywy życia i nadziei, Warszawa 1991.
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 1994.
Klamut R., Cel – czas – sens życia, Lublin 2002.
Mycek S., Istnieć dla drugiego. Chrześcijański sens cierpienia w myśli Jana Pawła II, Sandomierz 2003.
Nagórny J., Ekologiczna płaszczyzna troski o życie i zdrowie, „Roczniki Teologiczne” 3 (2000), s. 121–132.
Nagórny J., Społeczny charakter troski o życie i zdrowie, „Roczniki Teologiczne” 3 (1999), s. 5–23.
Ozorowski M., Wartość życia ludzkiego w nauczaniu papieży Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka, „Teologia i Moralność” 12 (2017) nr 2, s. 35–52.
Pastuszka J., Bóg i człowiek. Religijne i moralne wartości życia, Kalwaria Zebrzydowska 1986, s. 48–49.
Paweł VI, Encyklika Humanae vitae, Kraków 1968.
Piegsa J., Człowiek – istota moralna, t. 3, Opole 2000.
Powell J., Twoje szczęście jest w tobie, tłum. A. Fulińska, Kraków 1996.
Sito A., Bożkowa K., Górnicki B., Definicja zdrowia rodziny, w: Zdrowie rodziny, red. K. Bożkowa, A. Sito, Warszawa 1983, s. 39–44.
Skrzypińska K., Pogląd na świat a poczucie sensu i zadowolenie z życia, Kraków 2002.
Sobór Watykański II, Deklaracja o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2008, s. 479–509.
Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2008, s. 824–982.
Szostkiewicz Z., Vademecum pacjenta, Warszawa 1992.
Wiśniewska-Roszkowska K., Asceza, moralność, zdrowie, Warszawa 1980, s. 55.
Wiśniewska-Roszkowska K., Zdrowie a postawy moralne, Wrocław 1991.
Wróbel J., Człowiek i medycyna. Teologicznomoralne podstawy ingerencji medycznych, Kraków 1999.
Wróbel J., Medyczne i personalistyczne rozumienie zdrowia, „Roczniki Teologiczne” 3 (1999), s. 107–122.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0).
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0) Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
