Uczciwość, rzetelność, doskonałość
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.3442Słowa kluczowe:
uczciwość, doskonałość, arcydzieło, twórczość, rzeczy, kultura materialnaAbstrakt
Artykuł jest próbą uporządkowania zagadnień uczciwości, rzetelności i arcydzieła w sztuce. Wychodzę od rozjaśnienia relacji między uczciwością, rzetelnością i doskonałością. Następnie prezentuję dzieje kategorii arcydzieła. Początki terminu „arcydzieło” sięgają pojęć średniowiecznych: fr. chef d’oeuvre, niem. Meisterstück i ang. masterpiece. W epoce oświecenia, a potem w romantyzmie termin ten uzyskał swoje wieloaspektowe znaczenie. Często używa się go wobec tych dziel sztuki, które są potężnymi ekspresjami twórczej osobowości artysty.
Bibliografia
Abrams M. H., Zwierciadło i lampa. Romantyczna teoria poezji a tradycja krytycznoliteracka, przeł. M. B. Fedewicz, Gdańsk 2003.
Ades D., Dalí, London 2002.
Art in Theory 1900–2000. An Anthology of Changing Ideas, eds. Ch. Harrison, P. Wood, Oxford 2003.
Arystoteles, Dzieła wszystkie, t. 2, przekłady, wstępy i komentarze K. Leśniak, A. Paciorek, L. Regner, P. Siwek, Warszawa 1990.
Asceza. Odczłowieczenie czy uczłowieczenie, red. W. Słomka, Lublin 1985.
Auerbach E., Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu, t. 1–2, przeł. i wstępem opatrzył Z. Żabicki, Warszawa 1968.
Basara-Lipiec E., Arcydzieło. Teoria i rzeczywistość, Warszawa 1997.
Bernhard T., Przegrany, przeł. M. Kędzierski, Warszawa 2002.
Bernhard T., Zaburzenie, przeł. S. Lisiecka, Warszawa 2013.
Cahn W., Arcydzieła. Studia z historii pojęcia, przeł. P. Paszkiewicz, Warszawa 1988.
Chadwick W., Kobiety, sztuka i społeczeństwo, przeł. E. Hornowska, Poznań 2015.
Curtius E. H., Literatura europejska i łacińskie średniowiecze, tłum. i oprac. A. Borowski, Kraków 1997.
Dali’s Optical Illusions, ed. D. Ades, New Haven–London 2000.
Delacroix E., Dzienniki. Część druga (1854–1863), przeł. J. Guze, J. Hartwig, Wrocław 1968.
Delacroix E., Dzienniki. Część pierwsza (1822–1853), przeł. J. Guze, J. Hartwig, Wrocław 1968.
Draguła A., Bluźnierstwo. Między grzechem a przestępstwem, Warszawa 2013.
Gołaszewska M., Fascynacja złem. Eseje z teorii wartości, Warszawa 1994.
Hall P., Cities in Civilization. Culture, Innovation, and Urban Order, London 1998.
Hinz S., Wnętrza mieszkalne i meble od starożytności po współczesność, przeł. B. Ostrowska, Warszawa 1980.
Kotarbiński T., Traktat o dobrej robocie, Wrocław 1975.
Listri M., Anti-minimalist House, Torino 2007.
Listri M., Casa Bella, Udine 2011.
Listri M., Grand Interiors, New York 2012.
Masterpiece, w: The Oxford Companion to Art, ed. H. Osborne, Oxford 1970, s. 702.
Parker R., Pollock G., Old Mistresses. Women, Art, and Ideology, London 1981.
Scheler M., Wolność, miłość, świętość. Pisma wybrane z filozofii religii, tłum. G. Sowiński, Kraków 2004.
Spory o biedermeier, wybór, wstęp i opracowanie J. Kubiak, Poznań 2006.
Stróżewski W., Claritas: uwarunkowania historyczne i treść estetyczna pojęcia, „Estetyka” 2 (1961), s. 125–146.
Tatarkiewicz W., O doskonałości, Warszawa 1976.
Tatarkiewicz W., O filozofii i sztuce, Warszawa 1986.
Wrześniak M., Florencja – muzeum. Miasto i jego sztuka w oczach polskich podróżników, Kraków 2013.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).
