Петр Чаадаев и Павел Милюков: на грани философии и политики
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.1966Słowa kluczowe:
filozofia historii, filozofia rosyjska, historia, polityka, życiowe wybory, samokształcenieAbstrakt
Krytyczne rozumienie przeszłości własnego kraju prowadzi do równowagi między historyczną i filozoficzną refleksją i polityką. W poszukiwaniu odpowiedzi na poetyckie pytanie Puszkina: „dokąd mamy płynąć…” rosyjski myśliciel dokonał różnych wyborów. Mówiąc o meandrach syntezy historii i polityki, Czaadajew przyciąga uwagę, ponieważ porzucił politykę i sferę publiczną i prowadząc życie w samotności, stał się myślicielem, który w skuteczny sposób wpłynął na opinię publiczną. Wybór Milukowa przebiegał w przeciwnym kierunku, ponieważ on porzucił historię na rzecz polityki. Krytyczne rozumienie historii, w różny sposób zaproponowane przez Czaadajewa i Milukowa, w sposób symboliczny wyraża patriotyczne uczucia autorów. Życiowe wybory Czaadajewa pokazują, w jaki sposób polityk może wyciągnąć wnioski z historii.Bibliografia
Бердяев Н. А., Философская истина и интеллигентская правда, в: Вехи. Из глубины, ред. А. А. Яковлев, Москва 2010, с. 48–67.
Гершензон М. О., П. Я. Чаадаев. Жизнь и мышление, Санкт‑Петербург 1908.
Губман Б. Л., А. Бадью: философия и политика, «Философские науки» (2015) 9, с. 34–48.
Гуревич П. С., Чему учит история?, «Вестник аналитики» 56 (2014) 2, с. 100–121.
Кизеветтер А. А., Московский университет и его традиции, «Русская мысль» 26 (1905) 1, с. 1–13.
Кирпичников А. И., П. Я. Чаадаев, «Русская мысль» 17 (1896) 4, с. 142–155.
Ключевский В. О., Афоризмы и мысли об истории, в: тот же, Сочинения в 9-ти томах, т. 9, Москва 1990, с. 363–446.
Кондуров Р. В., Историософия П. Я. Чаадаева как проблема русской культуры: историко‑философский аспект. Автореферат диссертации, Краснодар 2003.
Культура и политика: Сборник научных трудов, ред. Б. Л. Губман, Э. Матыня, Тверь 2004.
Милюков П. Н., Воспоминания, Москва 1991.
Милюков П. Н., Главные течения русской исторической мысли, т. 1, Москва 1898.
Милюков П. Н., В. О. Ключевский, в: В. О. Ключевский: Характеристики и воспоминания, ред. Н. Умов, Москва 1912, с. 183–217.
Милюков П. Н., Интеллигенция и историческая традиция, в: Анти‑Вехи. Интеллигенция в России. «Вехи» как знамение времени, ред. В. В. Сапов, Москва 2007, с. 91–176.
Милюков П. Н., Очерки по истории русской культуры, т. 1, Москва 2010.
Михайлова Е. Е., Особенности философии истории русского позитивизма, «Вече» 27 (2015) 2, с. 48–57.
Чаадаев П. Я., Философические письма, в: тот же, Полное собрание сочинений и избранные письма, т. 1, Москва 1991, с. 320–440.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
W kwestii praw autorskich obowiązują następujące zasady:
1. Twórca oświadcza, że służą mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
2. Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
3. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i adres internetowy do oryginalnie opublikowanego utworu).