Homilia z udziałem dzieci
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.2501Słowa kluczowe:
dialog, dzieci, homilia, liturgiaAbstrakt
Artykuł przedstawia zagadnienie dialogu w homilii z udziałem dzieci. Na płaszczyźnie homiletyki fundamentalnej zdecydowanie podkreśla liturgiczną naturę homilii i jej organiczny związek z celebrowaną liturgią. W nawiązaniu do etymologii źródłosłowu greckiego przedstawia homilię jako dialog Boga ze zgromadzeniem liturgicznym, który prowadzi homilista. W ten sposób wskazuje, że jest ona raczej dynamicznym wydarzeniem niż statycznym pouczeniem. Dialog jest jej fundamentalną zasadą wewnętrzną. Opisane zostały więc dwa rodzaje dialogu homilijnego między przepowiadającym i słuchaczami – wirtualny i realny z licznymi sposobami ich realizacji. Celem homilii z udziałem dzieci jest ostatecznie wprowadzenie ich do dialogu z Jezusem w liturgii, w rzeczywistość zbawczą, nie zaś zabawienie poprzez różne metody aktywizujące. Treścią zaś dialogu homilijnego mogą być sprawy i przeżycia dziecięce, ale zawsze dostatecznie wyraźnie musi wybrzmieć treść orędzia zbawczego.
Bibliografia
Benedykt XVI, Adhortacja apostolska Sacramentum Caritatis.
Chaim W., Rozmowa w przekazie kaznodziejskim, w: Retoryka na ambonie, red. P. Urbański, Kraków 2003, s. 291–325.
Dyk S., Homilia jako integralna część liturgii eucharystycznej, „Zeszyty Naukowe KUL” 48 (2005) 3/191, s. 59–69.
Głowa W., Homilia jako forma liturgicznego przepowiadania, „Roczniki Teologiczne” 50 (2003) 8, s. 179–198.
Grasso D., La predicazione alla comunitá cristiana, Roma 1969.
Jan Paweł II, Kodeks Prawa Kanonicznego, Poznań 1984.
Kalbarczyk A., Teatr animacji jako medium słowa Bożego. Studium teatralno-homiletyczne, Poznań 2013.
Kongregacja do spraw Biskupów, Dyrektorium Eccelsiae imago de pastorali ministerio episcopoum (22.02.1973), „Enchiridion Vaticanum” 4 (1971–1973), n. 1945–2328.
Kongregacja do spraw Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Dyrektorium homiletyczne, tłum. P. Borkowski, Poznań 2015.
Kongregacja do spraw Kultu Bożego, Dyrektorium o Mszach św. z udziałem dzieci, Pueros Baptizatos (01.11. 1973).
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Instrukcja o niektórych aspektach dotyczących współpracy wiernych świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów Ecclesia de Misterium (1997), „Acta Apostolicae Sedis” 89 (1997), s. 852–877.
Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Nowe Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego (2002), Poznań 2004.
Kuc L., Praktyka przepowiadania słowa Bożego. Materiały do nauczania w zakładach teologicznych, t. 2, Warszawa 1973.
Lewek A., Problem dialogu w kaznodziejstwie, „Biblioteka Kaznodziejska” 87 (1971) 2–3, s. 137–141.
Łysy H., Liturgiczne i pozaliturgiczne przepowiadanie do dzieci w Kościele w Polsce po Soborze Watykańskim II. Teoria i praktyka, Opole 2011.
Panuś K., Historia kaznodziejstwa, Kraków 2007.
Przyczyna W., Kazanie jako słowo Boże, w: Fenomen kazania, red. G. Siwek, Kraków 1994, s. 48–66.
Przyczyna W., Przepowiadanie w liturgii. Cechy posoborowej homilii, „Ateneum Kapłańskie” 521 (1996), s. 179–187.
Ratzinger J., Duch liturgii, przeł. E. Pieciul, Poznań 2002.
Rostworowski S., Czy naprawdę kazanie dialogowe?, „Homo Dei” 38 (1969) 3, s. 223–224.
Sarzyńska D., Strategie nadawcy w dialogowanych kazaniach dla dzieci, w: Retoryka na ambonie, red. P. Urbański, Kraków 2003, s. 327–339.
Siwek G., Dialog w głoszeniu słowa Bożego, „Biblioteka Kaznodziejska” 2/151 (2007) 3–4, s. 9–17.
Sławiński H., Między ciągłością a zmianą. Teoria homilii w Stanach Zjednoczonych po II soborze watykańskim, Kraków 2008.
Sobieraj E., Homilia w Katolickiej teologii posoborowej, w: Eucharystia w duszpasterstwie, red. A. L. Szafrański, Lublin 1977, s. 167–253.
Stanček L., Kňaz rétor, Spišské Podhradie 2001.
Statut Drogi Neokatechumenalnej, http://www.camminoneocatecumenale.it/public/file/pl_Statut_2008–05–11.pdf (09.03.2017).
Stewart J., Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej, tłum. J. Suchecki i in., Warszawa 2008.
Świerzawski W., Misterium Christi. Chrystus obecny w liturgii i życie chrześcijańskie, Kraków 1975.
Święta Kongregacja Kultu Bożego, „Notitiae” Cittá del Vaticano, 83 (1973) 9.
Święta Kongregacja Kultu Bożego, Wprowadzenie do drugiego wydania lekcjonarza mszalnego (1981), w: Lekcjonarz mszalny, t. 1,wyd. 2, Poznań 2015.
Wal J., Dialog, w: Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński, W. Przygoda, M. Fijałkowski, Lublin [brw], s. 175–181.
Wal J., Vademecum dialogu, Kraków 1998.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
