Teologia sakramentu święceń ze szczególnym uwzględnieniem stopnia diakonatu na podstawie zmian w 2009 roku w kan. 1008 oraz 1009 KPK

Autor

  • Bartosz Trojanowski Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

DOI:

https://doi.org/10.15633/ps.4062

Słowa kluczowe:

sakrament święceń, kapłaństwo powszechne, kapłaństwo służebne, diakonat

Abstrakt

Problematyka diakonatu stanowi jedną z kwestii teologicznych, które nadal wymagają głębokiej refleksji. Dyskusja na ten temat powraca, chociaż zmierzając w różnych, często przeciwnych kierunkach. Zmiany w Kodeksie prawa kanonicznego wprowadzone przez dokument Benedykta XVI Omnium in mentem nie dotyczą tylko samej kwestii diakonatu. Interwencja papieska w prawo kanoniczne przyczyniła się nie tylko do ponownego odczytania ostatniego Soboru w kwestii diakonatu, ale także wszystkich trzech stopni sakramentu święceń (różnic między nimi i sakramentalnego charakteru). Innym aspektem jest kapłaństwo powszechne i kapłaństwo służebne, relacja i różnice pomiędzy nimi. Wyznaczenie przez papieża Benedykta XVI kierunku do pogłębionej refleksji doprowadziło nas do tezy, iż diakonat, mimo że stanowi pierwszy stopień sakramentu święceń, nie włącza jeszcze do kapłaństwa hierarchicznego, a przez to diakon nadal uczestniczy w kapłaństwie powszechnym.

Biogram autora

  • Bartosz Trojanowski - Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Ks. Bartosz Trojanowski – dr, absolwent Papieskiego Uniwersytetu Santa Croce w Rzymie (teologia dogmatyczna) oraz Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie (prawo kanoniczne).

Bibliografia

Benedykt XVI, List apostolski motu proprio Omnium in mentem, 26.10.2009, https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/benedykt_xvi/motu/omnium_26102009.html (13.02.2021).

Codex Iuris Canonici auctoritate Joannis Pauli PP. II promulgatus, 25.01.1983, „Acta Apostolicae Sedis” 75 (1983), pars 2, s. 1–317; tekst polski: Kodeks prawa kanonicznego, przekład polski zatwierdzony przez Konferencję Episkopatu Polski, Poznań 1984.

Dionyzy Pseudo-Aeropagita, The Ecclesiastical Hierarchy, w: L.J. Johnson, An Anthology of Historical Sources, Philadelphia 2009, s. 201–219 (Worship in the early Church, 4).

Ghirlanda G., Il Sacramento dell’ordine e la vita dei chierici, Roma 2019.

Jan Paweł II, List na Wielki Czwartek, 24.02.1980, w: Listy na Wielki Czwartek 1979–2005, red. K. Lubowicki, Kraków 2005, s. 35–64.

Jan Paweł II, List na Wielki Czwartek, 28.03.2004, w: Listy na Wielki Czwartek 1979–2005, red. K. Lubowicki, Kraków 2005, s. 317–323.

Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Christifideles laici, 30.12.1988, http://www.vatican.va/content/john-paul-ii/pl/apost_exhortations/documents/hf_jp-ii_exh_30121988_christifideles-laici.html (16.02.2021).

Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Pastores dabo vobis, 25.03.1992, http://www.vatican.va/content/john-paul-ii/pl/apost_exhortations/documents/hf_jp-ii_exh_25031992_pastores-dabo-vobis.html (16.02.2021).

Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Pastores gregis, 16.10.2003, http://www.vatican.va/content/john-paul-ii/pl/apost_exhortations/documents/hf_jp-ii_exh_20031016_pastores-gregis.html (16.02.2021).

Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994.

Kongregacja Nauki Wiary, Deklaracja Dominus Iesus, 6.08.2000, https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WR/kongregacje/kdwiary/dominus_iesus.html (16.02.2021).

Kongregacja Nauki Wiary, List do biskupów kościoła katolickiego o niektórych zagadnieniach dotyczących szafarza Eucharystii Sacerdotium ministeriale, III/1, http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19830806_sacerdotium-ministeriale_pl.html (16.02.2021).

Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Apostolskość Kościoła i sukcesja apostolska, 1973, http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/cti_documents/rc_cti_1973_successione-apostolica_pl.html#_ednref1 (15.02.2021).

Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Il diaconato: evoluzione e prospettive, 30.09.2002, http://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/cti_documents/rc_con_cfaith_pro_05072004_diaconate_it.html#_ftn* (15.02.2021).

Obrzędy święceń biskupa, prezbiterów i diakonów, wyd. 2. popr., Katowice 2019.

Sobór Trydencki, Kanony o sakramencie święceń, red. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2007 (DSP 4/2).

Sobór Trydencki, Prawdziwa i katolicka nauka o sakramencie święceń dla potępienia błędów naszych czasów, red. A. Baron, H. Pietras, Kraków 2007 (DSP 4/2).

Sobór Watykański II, Dekret o posłudze i życiu kapłanów Presbyterorum ordinis, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002, s. 487–517.

Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, w: Sobór Watykański II, Konstytucje. Dekrety. Deklaracje, Poznań 2002, s. 105–166.

Strzelczyk G., „Istotą, a nie tylko stopniem” (LG 10). Hipoteza wyjaśnienia, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 44 (2011) z. 1, s. 126–134.

Św. Hieronim ze Strydonu, Listy, t. 5, red. H. Pietras, Kraków 2013.

Św. Tomasz z Akwinu, Komentarz do Sentencji, https://www.corpusthomisticum.org (16.02.2021).

Wojnarowicz P., Sakrament święceń i małżeństwa według motu proprio „Omnium in mentem” Benedykta XVI, „Kościół i Prawo” 3 (2014) nr 1, s. 109–121.

Pobrania

Opublikowane

2021-10-31

Numer

Dział

Poszukiwania teologiczne