Formacja liturgiczna alumnów po Soborze Watykańskim II
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.27208Słowa kluczowe:
liturgia, formacja liturgiczna, studium liturgii, praktyczne wprowadzenie w liturgię, życie liturgiczne w seminariumAbstrakt
Celem formacji liturgicznej jest zrozumienie, w jaki sposób celebruje się i wyraża misterium zbawienia. Fundamentem formacji liturgicznej jest zbawcze dzieło Jezusa oraz udział człowieka w jest misterium paschalnym Chrystusa poprzez wiarę i sakramenty. Formacja ta ma być mistagogiczną, więc ma obejmować przede wszystkim uczestnictwo w liturgii, która sama ma moc oddziaływania na jej uczestników. Dlatego na pierwszym miejscu dokumenty zawsze stawiają uczestnictwo w liturgii, a dopiero potem naukę i praktyczne wtajemniczenie w obrzędy. Jeśli chodzi o życie liturgiczne w seminarium ma ono koncentrować się na codziennym uczestnictwie w Eucharystii. Obok niej pojawia się także troska o częste sprawowanie Liturgii godzin, sakrament pokuty i pojednania i właściwe przeżywanie roku liturgicznego. Ważne są także przyjmowane w odpowiednim czasie posługi lektora i akolity. W Nowym Ratio studiorum dla Polski nauka liturgii wpisana została w nowy podział całej formacji seminaryjnej, czyli „etap propedeutyczny”, „etap stawania się uczniem Jezusa”, „etap upodabniania się do Chrystusa” oraz etap pastoralny. Ratio studiorum dla Polski przewiduje w czasie studiów tylko 120 godzin zajęć liturgicznych (85 godzin wykładów i 35 godzin ćwiczeń), do których dochodzi jeszcze przedmiot „Liturgiczna posługa prezbitera” na etapie pastoralnym.
Bibliografia
Araszczuk S., Formacja liturgiczna kapłanów i ludu Bożego, w: Formacja liturgiczna, red. W. Świerzawski, A. Sielepin, Zawichost–Kraków–Sandomierz 2013, s. 81–95.
Bomba W., Liturgia w życiu seminaryjnym, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 35 (1982), s. 97–103.
Cichy S., Wychowanie liturgiczne w Konstytucji o liturgii świętej i w dokumentach posoborowych, w: Euntes Docete, red. S. Koperek i in., Kraków 1993, s. 173–189.
Droga formacji prezbiterów w Polsce. Ratio institutionis sacerdotalis pro Polonia, 11.03.2021, „Akta Konferencji Episkopatu Polski” (2021) nr 33, https://info.wiara.pl/files/21/06/16/838149_BGvH_gaformacjiprezbiterowwPolsce.pdf (22.09.2022).
Franciszek, List apostolski o formacji liturgicznej Ludu Bożego Desiderio desideravi, 29.06.2022.
Franciszek, Konstytucja apostolska Veritatis gaudium o uniwersytetach i wydziałach kościelnych, 08.12.2017.
Jan Paweł II, Posynodalna adhortacja apostolska Pastores dabo vobis, 25.03.1992.
Kongregacja ds. Duchowieństwa, Dekret, Prot. N. 2021, 1245, „Akta Konferencji Episkopatu Polski” (2021) nr 33, https://info.wiara.pl/files/21/06/16/838149_BGvH_gaformacjiprezbiterowwPolsce.pdf (22.09.2022).
Kongregacja Wychowania Katolickiego, Instrukcja o liturgicznej formacji w seminariach, 03.06.1979, https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WR/kongregacje/kedukacji/instrukcja_formacja-liturgiczna_03061979 (22.09.2022).
Kopeć J. J., Danielski W., Liturgia szkołą duchowej formacji chrześcijańskiej, „Liturgia Sacra” 1 (1995) nr 1–2, s. 19–30.
Sobór Watykański II, Dekret o formacji kapłańskiej Opatam totius, 28.10.1965.
Sobór Watykański II, Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Conciulium, 04.12.1963.
Syczewski T., Liturgiczna formacja alumnów w wyższych seminariach duchownych w świetle dokumentów odnowy soborowej, „Studia Teologiczne” 10 (1992), s. 91–108.
Wąsek D., Gilski M., Optatam totius, czyli jakiej formacji potrzebuje współczesny kandydat na księdza, Kraków 2021 (Sobór na Nowo Odczytany, 1).
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.