Wymiar kulturowy formacji liturgicznej
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.27303Słowa kluczowe:
liturgia, kult, kultura, inkulturacja, formacja liturgicznaAbstrakt
Autor artykułu podejmuje refleksję nad problemem odnowienia i ożywienia tradycyjnego związku liturgii i kultury, którego warunkiem wydaje się być odpowiednia formacja liturgiczna współczesnych wiernych. Liturgia rozumiana jako kult oddawany Bogu przez ludzi jest częścią ludzkiej kultury. To liturgia jest szczególnym przykładem inkulturacji chrześcijaństwa, trwającej nieprzerwanie w jego historii. Dziś proces ten wymaga podjęcia nowych wyzwań wobec kryzysu kultury współczesnej, która osłabiła swoje związki z religią. Dzisiejszy człowiek zatracił zdolność rozumienia symbolicznego języka liturgii. Dlatego papież Franciszek w swoim liście Desiderio desideravi wskazuje na potrzebę pogłębionej formacji liturgicznej wiernych. Taka formacja, która pozwoli wiernym na uchwycenie ponadczasowego przesłania liturgii, uzdolni ich także do jej kształtowania z użyciem nowych kodów kulturowych. W ten sposób formacja liturgiczna może spełnić ważną rolę w odnowieniu związku kultury i liturgii, aby liturgia nadal mogła formować i ubogacać kulturę, czerpiąc równocześnie z jej dziedzictwa.
Bibliografia
Bonomo F., Presentazione, w: Liturgia e Cultura. Atti dell’XI Congressio Internazionale di Liturgia, Pontificio Ateneo sant’Anselmo — Pontificio Istituto Liturgico, 9–11 maggio 2018, a cura di F. Bonomo, S. Geiger, D. Jurczak, F. M. T. Ryan, Roma 2019, s. 29–37 (Ecclesia orans. Studi e Ricerche, 2).
Cassingena-Trévedy F., La bellezza della liturgia, Magnano 2003.
Florenski P., Liturgia jako synteza sztuk, „Znak” 337 (1982), s. 1511–1521.
Franciszek, Adhortacja apostolska Evangelii gaudium, 24.11.2013, Rzym 2013.
Franciszek, List apostolski Desiderio desideravi, 29.06.2022, Rzym 2022.
Giovanni Paolo II, Messaggio all’Assamblea Generale delle Nazioni Unite per la celebrazione del 50 universario di fondazione, 05.10.1995.
Guardini R., Liturgische bildung (1928), w: R. Guardini, Liturgie und liturgische bildung, Mainz 1992.
Harrisadis C., Le cult chrétien. Facteur de développement et de civilisation, w: Liturgie. Spiritualité. Cultures, Conferences Saint-Serge, XXIX Semaine d’Etudes Liturgiques, Paris, 29 juin — 2 juillet 1982, a cura di A. M. Triacca, A. Pistoia, Roma 1983, s. 115–131 (Bibliotheca Ephemerides Liturgicae. Subsidia, 20).
Jan Paweł II, Encyklika Slavorum apostoli, Poznań 1985.
Leksykon liturgii, oprac. B. Nadolski, Poznań 2006.
Ravasi G., La liturgia tra lumen e numen. Culto e cultura, w: Liturgia e Cultura. Atti dell’XI Congresso Internazionale di Liturgia, Pontificio Ateneo sant’Anselmo — Pontificio Istituto Liturgico, Roma 9–11 maggio 2018, a cura di F. Bonomo, S. Geiger, D. Jurczak, F. M. T. Ryan, Roma 2019, s. 43–56 (Ecclesia orans. Studi e Ricerche, 2).
Sante di C., Cultura e liturgia, w: Nuovo Dizionario di Liturgia, Cinisello Balsamo (Milano) 1988, s. 325–326.
Sobór Watykański II, Konstytucja o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium, Rzym 1963.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Przemysław Nowakowski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
