Duchowość osób konsekrowanych w świetle adhortacji Jana Pawła II Vita consecrata
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.637Słowa kluczowe:
Vita consecrata, życie konsekrowane, duchowość, duchowość komunii, duchowość osób konsekrowanych, konsekracja, komunia, misja, tożsamość osób konsekrowanychAbstrakt
Refleksja uwzględnia problematykę zawartą w temacie, skupiając się na jego trzech zasadniczych składowych: koncepcji duchowości życia konsekrowanego, jego tożsamości, z której wynika styl życia i działania powołanych w myśl zasady: „agere sequitur esse”, oraz na jej reprezentacyjnych cechach sprowadzonych za przykładem struktury adhortacji Vita consecrata do trzech: konsekracja, komunia i misja. Duchowość traktujemy jako przejaw ducha ucznia Chrystusa wezwanego szczególnym powołaniem do radykalnego pójścia za Nim drogą zakonnej konsekracji. Ponieważ jest to także zewnętrzny przejaw ducha, istotna jest tożsamość osoby, która powinna egzystować w sposób „godny powołania”, a przez to dawać świadectwo zbawczej obecności Boga w dzisiejszym świecie w sposób niemal bezwiedny. Trzy cechy charakterystyczne duchowości osoby konsekrowanej określają jednocześnie jej tożsamość: osoba oddana przez śluby rad ewangelicznych Bogu; osoba komunii z Bogiem i braćmi oraz prorok-świadek wielkich dzieł Bożych, które realizują się w słabym człowieku. Całość wieńczy krótka synteza, która może stanowić jedynie pewną wskazówkę na temat tej złożonej rzeczywistości i zaproszenie do budowania tej syntezy na płaszczyźnie egzystencjalnej przez poszczególne osoby konsekrowane i ich wspólnoty.Bibliografia
Aubry J., Teologia della vita religiosa, Torino 1988.
Cabra P. G., Presentazione del documento „Vita consecrata”, [w:] L’esortazione apostolica post-sinodale di Giovanni Paolo II „Vita consecrata”. I grandi temi, Roma 1997, s. 7–32.
Castellano Cervera J., Dimensione teologica e spirituale della vita consacrata: tradizione, novità, profezia, [w:] Vita consecrata, autori vari, Roma 1996, s. 35–67.
Chmielewski M., Sto jeden pytań o życie duchowe, Lublin 1999.
Daniluk M., Duchowość chrześcijańska, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 4, pod red. R. Łukaszyka, L. Bieńkowskiego i F. Gryglewicza, Lublin 1983, kol. 317–330.
Giemza B., Apostolski wymiar życia konsekrowanego w nauczaniu Jana Pawła II. Studium teologicznopastoralne, Wrocław 2012.
Gogola J. W., Oddani Bogu. Teologia i duchowość życia konsekrowanego, Kraków 2013.
Gogola J. W., Teologia komunii z Bogiem. Synteza teologii duchowości, Kraków 20124.
Gogola J. W., Wstęp do adhortacji „Vita consecrata”, [w:] Jan Paweł II, Adhortacje, Kraków 2006, s. 491–494 (Dzieła Zebrane, 2).
Hołda K., Życie konsekrowane, Warszawa 1979.
Kiciński J., Duchowość misji współdzielonej. Studium w świetle współczesnego Magisterium Kościoła, Wrocław 2013.
Kongregacja Zakonów i Instytutów Świeckich, Instrukcja o istotnych elementach nauczania Kościoła na temat życia konsekrowanego w zastosowaniu do instytutów oddających się pracy apostolskiej The renewal of religious life (31 maja 1983), [w:] Życie konsekrowane w dokumentach Kościoła, opr. B. Hylla, Kraków 2003, s. 289–315.
L’identità dei consacrati nella missione della chiesa e il loro rapporto con il mondo, a cura dell’Istituto „Claretianum”, Cità del Vaticano 1994.
Nowak A. J., Homo consecratus, Lublin 2002.
Paszkowska T., Charyzmat życia konsekrowanego, [w:] „Vita consecrata”. Adhortacja. Tekst i komentarze, red. A. J. Nowak, Lublin 1998, s. 325–342.
Paszkowska T., „Fraternitas”. Od pragnienia do urzeczywistnienia, Lublin 2013.
Parzyszek C., Życie konsekrowane w posoborowym nauczaniu Kościoła, Ząbki 2007.
Zarzycki S., Apostolski charakter życia zakonnego, [w:] „Vita consecrata”. Adhortacja. Tekst i komentarze, red. A. J. Nowak, Lublin 1998, s. 383–406.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
