Wychowanie do dialogu międzyreligijnego podczas katechezy – wyzwanie współczesności
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.2500Słowa kluczowe:
wychowanie religijne, katecheza, pedagogika dialoguAbstrakt
Chrześcijanie żyją w świecie coraz bardziej otwartym. Zarazem powszechna dostępność mediów, turystyka oraz nowe ruchy migracyjne sprzyjają kontaktom z wyznawcami innych religii. Dziś w wychowaniu katolickim coraz bardziej potrzeba wychowania do rozumienia i dialogu z innymi religiami. Najważniejszym zadaniem pedagogiki religijnej jest nauczanie katechezy w duchu deklaracji Nostra aetate. Takie wychowanie powinno kształtować w młodym człowieku postawę otwartości i szacunku względem przedstawicieli innych religii, a także osób niewierzących. Wychowanie do dialogu wymaga też zachowania własnej autentyczności religijnej, a nie rezygnowania z niej. Dialog to dążenie do uznania innych w ich inności. Kształtowanie autentycznych postaw wobec przedstawicieli innych religii wśród młodzieży katolickiej wymaga od katolickich nauczycieli poznania innych religii i pewnego wysiłku intelektualnego służącego obiektywnemu przedstawieniu innych religii. Wraz z tym powinien dokonywać się wysiłek dydaktyczny wspomagający akceptację własnej religijności.
Bibliografia
Bagrowicz J., Edukacja religijna współczesnej młodzieży. Źródła i cele, Toruń 2000.
Bagrowicz J., Towarzyszyć wzrastaniu. Z dyskusji o metodach i środkach edukacji religijnej młodzieży, Toruń 2006.
Być chrześcijaninem. Teologia dla szkół średnich, red. M. Rusecki, Lublin 2006.
Dupuis J., Chrześcijaństwo i religie. Od konfrontacji do dialogu, przekł. S. Obirek, Kraków 2003.
Edukacyjny potencjał religii, red. J. Bagrowicz, J. Horowski, Toruń 2012.
Jäggle M., Międzykulturowo, międzyreligijnie, międzywyznaniowo, „Keryks” 1 (2002) nr 1, s. 175–186.
Jan Paweł II, Encyklika Redemptor hominis.
Jan Paweł II, O zachowanie własnej tożsamości i uznanie tożsamości innych. Orędzie Jana Pawła II na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy 2005 r., „L’Osservatore Romano” (wyd. pol.) 26 (2005) nr 3 (271), s. 7–8.
Kultura – młodzież – edukacja, red. A. Popławska, L. M. Jakoniuk, Białystok 2008.
Ledwoń I. S., Chrześcijaństwo a religie pozachrześcijańskie, w: Być chrześcijaninem. Teologia dla szkół średnich, red. M. Rusecki, Lublin 2006, s. 799–825.
Paweł VI, Deklaracja o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra Aetate, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002, s. 334–338.
Pikus T., Dialog religijny i jego obszary, „Warszawskie Studia Teologiczne” 20 (2007) 1, s. 229–242.
Polak M., Wychowanie do dialogu w katechezie młodzieży, „Studia Oecumenica” (2015) nr 15, s. 413–426.
Różańska A., Religijność młodzieży a pluralistyczne społeczeństwo czeskie na początku XXI wieku, w: Edukacyjny potencjał religii, red. J. Bagrowicz, J. Horowski, Toruń 2012, s. 315–336.
Rzym M., Trudna miłość. Katolicy wobec innych religii, „Misyjne Drogi” 34 (2016) nr 5/179, s. 54–55.
Sakowicz E., Edukacja w środowisku pluralizmu kulturowego i religijnego, w: Kultura – młodzież – edukacja, red. A. Popławska, L. M. Jakoniuk, Białystok 2008, s. 283–291.
Sakowicz E., Inny, ale nie obcy, cz. 1, „Oświata Mazowiecka” 10 (2010) nr 04/05, s. 22–24.
Sakowicz E., Inny, ale nie obcy, cz. 2, „Oświata Mazowiecka” 02 (2011) nr 01 (06), s. 21–23.
Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje, Poznań 2002.
Terlikowski T., Kalifat Europa, Kraków 2016.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).