Doświadczenie Alwerni źródłem powstania Drogi duszy do Boga św. Bonawentury z Bagnoregio
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.3352Słowa kluczowe:
doświadczenie Alwerni, Droga duszy do Boga, św. BonawenturaAbstrakt
Struktura i treść Droga duszy do Boga dzieła w pełni odzwierciedla atmosferę stygmatyzacji Franciszka. Obraz sześciu skrzydeł serafina posłużyły Bonawenturze za punkt odniesienia do budowy traktatu, a duchowe doświadczenie brata Franciszka stało się źródłem co do jego treści. Pielgrzymowanie człowieka ku Bogu przebiega przez sześć etapów, by potem na samym końcu drogi, przejść do ostatniego, jakim jest odpoczynek w Trójcy i czysta Jej kontemplacja. W tej duchowej podróży istotną rolę spełnia Słowo Wcielone. Natomiast podstawowym narzędziem pozwalającym człowiekowi rozpoznawać i rozważać tajemnice Boga, są władze duszy i intelektu.
Bibliografia
Bartoli Langeli A., Gli autografi di frate Francesco e di frate Leone, Turnhout 2000, 95 (Corpus Christanorum. Autographa Medii Aeui, V).
Bigi V. Ch., Scritti Francescani, Bolonia 2017.
Block W., Franciszek i jego bracia, tłum. K. Kreczko, Kraków 2017.
Block W., Franciszek Seraficki, Kraków 2013 (Biblioteka Instytutu Studiów Franciszkańskich, 14).
Bonawentura z Bagnoregio, Konferencje o sześciu dniach stworzenia albo oświecenia Kościoła, wyd. synoptyczne tekstu oryginalnego redakcji A oraz B z przekładem polskim, tłum. red. i wst. A. Horowski, Kraków 2008.
Chmielewski M., Czytanie Pisma św., w: Leksykon duchowości katolickiej, red. M. Chmielewski, Lublin–Kraków 2002, s. 175–176.
Corvino F., Bonaventura da Bagnoregio, francescano e pensatore, Bari 2006.
Fontes Franciscani, red. E. Menestò, S. Brufani i in., Assisi 1995.
Frugoni C., Francesco e l’invenzione delle stimmate: una storia per parole e immagini fino a Bonaventura e Giotto, Torino 1993.
Jaromi S., Przyroda jako brat i siostra: fenomen XIII wieku, w: Stworzyciel i przyroda w tradycji i myśli europejskiej. Dydaktyka chrześcijańskiej etyki ekologicznej, red. A. Dyduch-Falniowska, Kraków 1999, s. 25–26.
Longpré E., Bonaventure, w: Dictionnaire d’Histoire et de Geographie Ecclesiastiaues, vol. 9, ed. A. Baudrillart, A. de Meyer, R. Aubert, Paris 1937, col. 756.
Menestò E., Leone e i compagni di Assisi, w: I compagni di Francesco e la prima generazione minoritica, Atti del XIX Convegno internazionale della S.I.S.F (Assisi, 17–19 ottobre 1991), a cura E. Menestò, Spoleto 1992, s. 44–51.
Miccoli G., Dall’agiografia alla storia: considerazioni sulle prime biografie francescane come fonti storiche, w: Francesco d’Assisi. Realta e memoria di un esperienza cristiana, a cura di G. Miccoli, Torino 1991.
Miccoli G., Francesco d’Assisi. Memoria, storia e storiografia Milano 2010 (Edizioni Biblioteca Francescana, 12).
Niezgoda C., Kafel S., Komentarz, w: Święty Bonawentura, Droga duszy do Boga i inne traktaty, przeł. C. Niezgoda, S. Kafel, Poznań 2001, s. 22.
S. Bonaventurae, Itinerarium mentis in Deum, w: S. Bonawenturae, Opuscula varia. Theologica, t. 5, Quaracchi 1891, s. 293–316; przekład polski: Święty Bonawentura, Droga duszy do Boga i inne traktaty, przeł. C. Niezgoda, S. Kafel, Poznań 2001.
S. Bonaventurae, Opera omnia…, vol. 8: Opuscula varia ad theologiam mysticam et res Ordinis Fratrum Minorum spectantia, edita a patribus Colegii S. Bonaventurae, Quaracchi 1898, 1–229.
S. Bonaventurae, Decem opuscula ad theologiam mysticam spectantia, Quaracchi 1896, 19655.
Scritti di Francesco d’Assisi, red. C. Paolazzi, Grottaferrata 2009.
św. Bonawentura, Pisma ascetyczno-mistyczne, przeł. C. Niezgoda i in., Warszawa 1984.
Visser’t Hooft W., Lettere di Roma, Rzym 1974.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Twórca oświadcza, że przysługują mu prawa autorskie do utworu i że nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem oraz że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób.
Twórca zezwala Uniwersytetowi Papieskiemu Jana Pawła II w Krakowie na nieodpłatne, niewyłączne i nieograniczone w czasie korzystanie z utworu, to jest:
- utrwalanie i zwielokrotnianie: wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
- obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono (wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym);
- włączenie utworu w skład utworu zbiorowego;
- udzielanie przez Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie sublicencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0)
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie udostępnia utwór na Platformie Czasopism należącej do uczelni, na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe (CC BY 4.0). Tym samym uprawnia wszystkich zainteresowanych do korzystania z utworu pod następującymi warunkami:
- zostanie podany autor i tytuł utworu,
- zostanie podane miejsce publikacji (tytuł czasopisma i identyfikator DOI oryginalnie opublikowanego utworu).