Formacja prezbiterów do duszpasterstwa nadzwyczajnego
DOI:
https://doi.org/10.15633/ps.28407Słowa kluczowe:
duszpasterstwo, duszpasterstwo nadzwyczajne, formacja, formacja prezbiterów, formacja stałaAbstrakt
Formacja prezbiterów do duszpasterstwa nadzwyczajnego ma określoną specyfikę, wynikającą z właściwości tej dziedziny działalności pastoralnej Kościoła. Jest ona dedykowana odpowiednio dobranym duchownym, którzy mają predyspozycje do prowadzenia takiej działalności. Autor artykułu opiera się na dostępnych źródłach, nauczaniu współczesnego Kościoła i publikacjach dotyczących podjętego zagadnienia. Źródła te implikują przyjęte metody badawcze, takie jak: metoda analizy zawartości treści, analizy źródeł i im podobne. Artykuł składa się z pięciu części, które obejmują problem doboru kandydatów do duszpasterstwa nadzwyczajnego (1) oraz wymiary formacji stałej: ludzki (2), duchowy (3), intelektualny (4) i pastoralny (5). Zasadniczy wniosek, jaki wynika z przeprowadzonych analiz jest następujący: konieczność prowadzenia formacji prezbiterów do duszpasterstwa nadzwyczajnego na odpowiednio wysokim poziomie, dostosowanym do wyzwań pastoralnych oraz potrzeb i oczekiwań adresatów różnorakich dziedzin tej działalności.
Bibliografia
Chlewiński Z., Formacja, w: Encyklopedia katolicka, t. 5, red. L. Bieńkowski, P. Hemperek i in., Lublin 1989, kol. 389.
Dyrek K., Specyfika wskazań nowego „Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis” (RFIS — 2016) odnośnie do formacji permanentnej, „Formatio Permanens” 17 (2017), s. 19–30.
Franciszek, Homilia podczas Mszy Świętej Krzyżma Z ludem na ramionach, Rzym, 28.03.2013, „L’Osservatore Romano” wydanie polskie (2013) nr 5, s. 34–35.
Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Pastores dabo vobis.
Jaworski R., Co ksiądz powinien wiedzieć o swojej seksualności?, „Pastores” (2003) nr 4, s. 50–60.
Kamiński R., Duszpasterstwo nadzwyczajne, w: Teologia pastoralna, t. 2, red. R. Kamiński, Lublin 2002, s. 309–313.
Kamiński R., Duszpasterstwo nadzwyczajne, w: Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński, W. Przygoda, M. Fiałkowski, Lublin 2006, s. 209–212.
Konferencja Episkopatu Polski, Droga formacji prezbiterów w Polsce. Ratio institutionis sacerdotalis pro Polonia, https://episkopat.pl/doc/212952.english-wchodzi-w-zycie-dokument-droga-formacji-prezbiterow-w-polsce-ratio-institutionis-sacerdotalis-pro-polonia-2 (04.01.2024).
Kongregacja do spraw Duchowieństwa, Dyrektorium o posłudze i życiu prezbiterów, Kraków 2013.
Kongregacja do spraw Duchowieństwa, Dar powołania do kapłaństwa. Ratio fundamentalis institutionis sacerdotalis, https://www.clerus.va/content/dam/clerus/documenti/ratio-2026/testo-polacco.pdf (04.01.2024).
Lipiec D., Gospodarowanie zasobami ludzkimi a duszpasterstwo, „Roczniki Teologiczne” 62 (2015) z. 6, s. 69–82, https://doi.org/10.18290/rt.2015.62.6-5.
Maciąg J., Naucz się, czego będziesz nauczał, „Pastores” (2011) nr 4, s. 117–122.
Matuszak P., Przygotowanie pastoralne seminarzystów do posługi charytatywnej, „Roczniki Teologiczne” 62 (2015) z. 6, s. 97–122, https://doi.org/10.18290/rt.2015.62.6-7.
Misiurek J., Kapłan a Chrystus, „Dobry Pasterz” 26 (2001), s. 67–81.
Pawłowicz B. Z., Duszpasterstwo niewidomych, „Ateneum Kapłańskie” 76 (1984) z. 452, s. 96–108.
Radacki A., Wypalenie — rozczarowane oczekiwania, „Pastores” (2007) nr 2, s. 64–70.
Radecki A., Formacja permanentna kapłanów, „Formatio Permanens” 17 (2017), s. 91–96.
Skrzypczak R., Dobry pasterz czy wyszkolony lider?, „Pastores” (2018) nr 1, s. 70–79.
Śliwa J., Jakiego księdza potrzebujemy?, „Pastores” (2001) nr 1, s. 9–15.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Dariusz Lipiec
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
