Петр Чаадаев и Павел Милюков: на грани философии и политики
DOI:
https://doi.org/10.15633/lie.1966Słowa kluczowe:
filozofia historii, filozofia rosyjska, historia, polityka, życiowe wybory, samokształcenieAbstrakt
Krytyczne rozumienie przeszłości własnego kraju prowadzi do równowagi między historyczną i filozoficzną refleksją i polityką. W poszukiwaniu odpowiedzi na poetyckie pytanie Puszkina: „dokąd mamy płynąć…” rosyjski myśliciel dokonał różnych wyborów. Mówiąc o meandrach syntezy historii i polityki, Czaadajew przyciąga uwagę, ponieważ porzucił politykę i sferę publiczną i prowadząc życie w samotności, stał się myślicielem, który w skuteczny sposób wpłynął na opinię publiczną. Wybór Milukowa przebiegał w przeciwnym kierunku, ponieważ on porzucił historię na rzecz polityki. Krytyczne rozumienie historii, w różny sposób zaproponowane przez Czaadajewa i Milukowa, w sposób symboliczny wyraża patriotyczne uczucia autorów. Życiowe wybory Czaadajewa pokazują, w jaki sposób polityk może wyciągnąć wnioski z historii.Bibliografia
Бердяев Н. А., Философская истина и интеллигентская правда, в: Вехи. Из глубины, ред. А. А. Яковлев, Москва 2010, с. 48–67.
Гершензон М. О., П. Я. Чаадаев. Жизнь и мышление, Санкт‑Петербург 1908.
Губман Б. Л., А. Бадью: философия и политика, «Философские науки» (2015) 9, с. 34–48.
Гуревич П. С., Чему учит история?, «Вестник аналитики» 56 (2014) 2, с. 100–121.
Кизеветтер А. А., Московский университет и его традиции, «Русская мысль» 26 (1905) 1, с. 1–13.
Кирпичников А. И., П. Я. Чаадаев, «Русская мысль» 17 (1896) 4, с. 142–155.
Ключевский В. О., Афоризмы и мысли об истории, в: тот же, Сочинения в 9-ти томах, т. 9, Москва 1990, с. 363–446.
Кондуров Р. В., Историософия П. Я. Чаадаева как проблема русской культуры: историко‑философский аспект. Автореферат диссертации, Краснодар 2003.
Культура и политика: Сборник научных трудов, ред. Б. Л. Губман, Э. Матыня, Тверь 2004.
Милюков П. Н., Воспоминания, Москва 1991.
Милюков П. Н., Главные течения русской исторической мысли, т. 1, Москва 1898.
Милюков П. Н., В. О. Ключевский, в: В. О. Ключевский: Характеристики и воспоминания, ред. Н. Умов, Москва 1912, с. 183–217.
Милюков П. Н., Интеллигенция и историческая традиция, в: Анти‑Вехи. Интеллигенция в России. «Вехи» как знамение времени, ред. В. В. Сапов, Москва 2007, с. 91–176.
Милюков П. Н., Очерки по истории русской культуры, т. 1, Москва 2010.
Михайлова Е. Е., Особенности философии истории русского позитивизма, «Вече» 27 (2015) 2, с. 48–57.
Чаадаев П. Я., Философические письма, в: тот же, Полное собрание сочинений и избранные письма, т. 1, Москва 1991, с. 320–440.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
